Hangover Days - Jason Collett

It was in your basement apartment

With all of its earth and sea

Making love on the carpet

Under the light of the TV

Outside the sour moon minstrels

Shook their dark tambourines

The morning came in sinister

Well window light menacing

With clouds up above and clouds down below

Killing time but it won’t stand still

It won’t stand still

I told you I’ll never make a promise

A promise I can keep

I thanked you for being honest

I told you, don’t pull that shit on me

These are the hangover days

Of frosted glass, metallic gleam

All these non-new places

They erase your memory

We try so hard, we try so hard

We try so hard

We try so hard to love

We try so hard to love

It was underneath London bridge

I finally realized what you mean

Meanwhile all of fashion’s latest

Were nipping at the heels of history

I tried to send you a postcard

But all you could write were apologies

So out the Columbia hotel window

I threw my heart into the street

With stars up above and stars down below

Killing time but it won’t stand still

It won’t stand still

We try so hard

We try so hard

We try so hard to love

Het was in je souterrain

Met al zijn aarde en zee

De liefde bedrijven op het tapijt

Onder het licht van de tv

Buiten de zure maan minstrelen

Schudden hun donkere tamboerijnen

De ochtend kwam sinister binnen

Nou raam licht dreigend

Met wolken boven en wolken beneden

De tijd doden, maar hij staat niet stil

Het staat niet stil

Ik heb je gezegd dat ik nooit een belofte zal doen

Een belofte die ik kan houden

Ik dank je dat je eerlijk bent

Ik zei je toch, trek me niet zo aan

Dit zijn de katerdagen

Van mat glas, metallic glans

Al deze niet-nieuwe plaatsen

Ze wissen je geheugen

We proberen zo hard, we proberen zo hard

We proberen zo hard

We proberen zo hard om lief te hebben

We proberen zo hard om lief te hebben

Het was onder de London Bridge

Ik begreep eindelijk wat je bedoelt

Ondertussen alle nieuwste mode

Waren aan het happen op de hielen van de geschiedenis

Ik heb geprobeerd je een ansichtkaart te sturen

Maar het enige wat je kon schrijven waren excuses

Dus uit het hotelraam van Columbia

Ik wierp mijn hart op straat

Met sterren boven en sterren onder

De tijd doden, maar hij staat niet stil

Het staat niet stil

We proberen zo hard

We proberen zo hard

We proberen zo hard om lief te hebben