Музыка - Jah-Far

Увы, я вовсе не такой каким хотел бы видеть сам себя снаружи и внутри, но ты

Душеспасительная музыка, лекарство от недуга под названием жизнь

Если бы каждый мог слышать, мелодию капель дождя бьющих по крышам

Музыку в полной тишине можно услышать, если научиться в унисон с тишиной дышать

Маэстро природа, спасибо за горы, за бурные воды

За небосвод, что так манит загадками, дарит погоду

Слышишь небо поёт, земля поёт, море поёт

Когда солнце встаёт, воет койот

Музыка, с тобой боль так сладка, потеря не так горька

Музыка, как солнца луч пронзивший облака, чиста как горная река

Не знаю сколько ещё лет протянется мой век, но я буду безмерно рад,

что жил как человек

Снегом, однажды вьюга может пропоёт — Такой здесь был, такого дух ещё живёт

В порывах ветра, в каплях росы на ветвях, вряд ли найду, но живу в поисках

ответа я

Кто создал, кто солгал, кто всё знал, но молчал?

Кто всех громче кричал, что тот кто дал, тот и взял?

Кто есть я, где Земля обетованная?

В чьей гавани есть место и для моего корабля?

Музыка — тайна, улетай, но разгадать мне себя дай

Время всё тает, а я стою у пропасти края,

А я не знаю латаешь ты раны души, ты не дай Fire внутри меня потушить

И в мёртвой тиши, я снова найду тебя знаю

Helaas, ik ben helemaal niet zoals ik mezelf van buiten en van binnen zou willen zien, maar jij

Zielreddende muziek, een remedie voor de ziekte die leven wordt genoemd

Als iedereen de melodie zou kunnen horen van regendruppels die op de daken slaan

Je kunt muziek in volledige stilte horen als je leert ademen in harmonie met stilte

Maestro natuur, bedankt voor de bergen, voor de stormachtige wateren

Want het firmament, dat zo met raadsels aantrekt, geeft het weer

Hoor de lucht zingt, de aarde zingt, de zee zingt

Als de zon opkomt, huilt de coyote

Muziek, bij jou is de pijn zo zoet, het verlies is niet zo bitter

Muziek, als een zonnestraal die de wolken doordringt, is puur als een bergrivier.

Ik weet niet hoeveel jaar mijn leeftijd zal rekken, maar ik zal enorm blij zijn

die leefde als een man

Sneeuw, op een dag kan een sneeuwstorm zingen - Zo was hier, zo'n geest leeft nog steeds

In windstoten, in dauwdruppels op de takken, kan ik nauwelijks vinden, maar ik leef op zoek

ik antwoord

Wie schiep, wie loog, wie wist alles, maar zweeg?

Wie riep het hardst dat hij die gaf, nam?

Wie ben ik, waar is het beloofde land?

In wiens haven is plaats voor mijn schip?

Muziek is een mysterie, vlieg weg, maar laat me mezelf ontrafelen

De tijd smelt, en ik sta aan de rand van de afgrond,

En ik weet niet dat je de wonden van de ziel oplost, je laat het Vuur in mij niet doven

En in doodse stilte zal ik je weer vinden, ik weet het