Untouchable - Jacob Bellens

Where the moon glows in your hair

And the rain falls down

On a ground that’s cold and bare

Dripping from the clouds

Where I sing because I care

Till my lungs fall out

I’m asleep but well aware

That the word is out

There’s a love and a sense of direction

In the matter that keeps us apart

There’s a light coming out of the woodworks

From a crack in the door to my heart

Cause the summer is taking forever

Cause i can’t take the heat anymore

Cause i know that for worse or for better

I’m at war with the one that i want

A tree falls down

Almost unintentional

The earth starts burning

With noone around

I hear you say

Its not too late

And we become

Brave and untouchable

Until the daylight comes around

And the morning breaks

In the center of this town

I’ll be wide awake

I’ll be out drifting about

With a heart that aches

And a head that’s spinning round

From the sound that it makes

Cause i feel like I’m walking a rainbow

Cause i don’t know where I do belong

Cause there’s noone above or beside you

Because you have been crying too long

I’ve been climbing the walls of the city

On the run from the things that I miss

I’ve been drying my eyes to see clearly

Cause i know that theres’s so much more than this

A tree falls down

Almost unintentional

The earth starts burning

With noone around

I hear you say

Its not too late

And we become

Brave and untouchable

Waar de maan in je haar gloeit

En de regen valt naar beneden

Op een grond die koud en kaal is

Druipend van de wolken

Waar ik zing omdat het me kan schelen

Tot mijn longen eruit vallen

Ik slaap maar ben me goed bewust

Dat het woord uit is

Er is liefde en gevoel voor richting

In de zaak die ons uit elkaar houdt

Er komt licht uit het houtwerk

Van een kier in de deur naar mijn hart

Want de zomer duurt een eeuwigheid

Omdat ik de hitte niet meer aankan

Want ik weet dat ten kwade of ten goede

Ik ben in oorlog met degene die ik wil

Een boom valt om

Bijna onbedoeld

De aarde begint te branden

Met niemand in de buurt

hoor ik je zeggen

Het is niet te laat

En we worden

Dapper en onaantastbaar

Tot het daglicht komt

En de ochtendpauzes

In het centrum van deze stad

Ik zal klaarwakker zijn

Ik zal ronddwalen

Met een hart dat pijn doet

En een hoofd dat ronddraait

Van het geluid dat het maakt

Omdat ik het gevoel heb dat ik op een regenboog loop

Omdat ik niet weet waar ik thuishoor

Omdat er niemand boven of naast je is

Omdat je te lang hebt gehuild

Ik heb de muren van de stad beklommen

Op de vlucht voor de dingen die ik mis

Ik heb mijn ogen afgedroogd om duidelijk te zien

Omdat ik weet dat er zoveel meer is dan dit

Een boom valt om

Bijna onbedoeld

De aarde begint te branden

Met niemand in de buurt

hoor ik je zeggen

Het is niet te laat

En we worden

Dapper en onaantastbaar