На сопках Манчжурии - Иван Козловский

Тихо вокруг, сопки покрыты мглой

Вот из-за туч блеснула луна,

Могилы хранят покой.

Белеют кресты — это герои спят,

Прошлого тени кружатся вновь,

О жертвах в бою твердят.

Тихо вокруг, ветер туман унес

На сопках Манчжурских воины спят

И русских не слышат слез.

Плачет, плачет мать родная,

Плачет молодая жена,

Плачут все как один человек

Злой рок и судьбу кляня.

Пусть гаолян вам напевает сны,

Спите герои русской земли

Отчизны родной сыны.

Вы пали за Русь, погибли за отчизну

Поверьте, мы за вас отомстим

И справим мы славную тризну!

Rustig rond, de heuvels zijn bedekt met nevel

De maan scheen van achter de wolken,

Graven bewaren de vrede.

Kruisen worden wit - dit zijn de helden die slapen,

De schaduwen van het verleden draaien weer rond

Ze praten over slachtoffers in de strijd.

Rustig rond, de wind voerde de mist weg

Op de heuvels van de Mantsjoerijse krijgers slapen

En Russen horen geen tranen.

Huilende, huilende moeder lieve,

Huilende jonge vrouw

Iedereen huilt als één

Kwaad lot en vloekend lot.

Laat de kaoliang dromen voor je zingen,

Slaaphelden van het Russische land

Vaderland inheemse zonen.

Je viel voor Rusland, stierf voor je vaderland

Geloof ons, we zullen je wreken

En we zullen een glorieus feest vieren!