Kall(elsen) - Istapp

Ett uråldigt hat mot värme och sol

Sprids över världen från pol till pol

Med beslutsamma steg på ödesmättad led

En strävande krigare stolt, kall och vred

På det högsta av berg i det kallaste land

Mot Orrekulle han sträcker sin hand

Han klättrar uppåt mot sin härskares famn

För att ge sitt kött till vinterns lustmordskampanj

En kallelse till nollpunktens slav

En kallelse till bottenfruset hav

En kallelse att följa kylans långa kliv

En kallelse att ta vämjeligt liv

En vågad blick över listerslandsslätt

Varje man samlad vet han valde rätt

Hängivna män med ett isande mål

Väntar på orden som skall släcka ert himlavalvsbål

I den djupaste snön på den dödaste mark där Blekingsk vinter rasar stark

Dit komma de valda till Järnaviks hamn med viljan att slakta ljusets lamm

En kallelse till nollpunktens slav

En kallelse till bottenfruset hav

En kallelse att följa kylans långa kliv

En kallelse att ta vämjeligt liv

Een oude haat tegen hitte en zon

Verspreid over de wereld van pool tot pool

Met beslissende stappen op een noodlottig pad

Een ambitieuze krijger trots, koud en boos

Op de hoogste bergen in het koudste land

Naar Orrekulle strekt hij zijn hand uit

Hij klimt omhoog naar de armen van zijn heerser

Om hun vlees te geven aan de winterlustcampagne

Een oproep aan de slaaf van het nulpunt

Een oproep naar de diepgevroren zee

Een oproep om de lange stap van de kou te volgen

Een oproep om een ​​walgelijk leven te nemen

Een gedurfde blik over de vlaktes van Listerland

Elke verzamelde man weet dat hij de juiste keuze heeft gemaakt

Toegewijde mannen met een ijzig doel

Wachten op de woorden om je baldakijn te doven

In de diepste sneeuw op de meest dodelijke grond waar de Blekinge winter sterk woedt

De uitverkorenen komen naar de haven van Järnavik met de wens om het lam van het licht te slachten

Een oproep aan de slaaf van het nulpunt

Een oproep naar de diepgevroren zee

Een oproep om de lange stap van de kou te volgen

Een oproep om een ​​walgelijk leven te nemen