We Swim - Islands

Same river, we swim like some sliver, in skin,

Now it’s in the river again,

But it’s moving and it feels so cold,

Maybe you will, catch it still.

In the same river we swam was no different,

Than the same river we swam in again.

Breathing spores, longing for,

My lungs to be filled with your fungus no more.

I cried as my cells divide,

The feeling multiplies over time.

And the boy sees me humming this simple song,

And the boy comes close, he brings his sister along,

The ecstatic unburdened youth, they’re never wrong,

And the boy starts singing along.

After all, a voice, it’s just a light, all the time in front of you,

Facing faces, placing places, changing every time you do,

Set off by soundless voices, singing rounded noises,

Singing au revoir forever.

The same river we swam in was no different,

Than the same river we swam in again,

Because it’s moving and it feels so cold,

Maybe you will catch it still.

Dezelfde rivier, we zwemmen als een splinter, in de huid,

Nu is het weer in de rivier,

Maar het beweegt en het voelt zo koud,

Misschien zul je het nog begrijpen.

In dezelfde rivier die we zwommen was niet anders,

Dan dezelfde rivier waar we weer in zwommen.

Ademhalingssporen, verlangend naar,

Mijn longen worden niet meer gevuld met jouw schimmel.

Ik huilde terwijl mijn cellen zich delen,

Het gevoel vermenigvuldigt zich in de loop van de tijd.

En de jongen ziet me dit eenvoudige lied neuriën,

En de jongen komt dichtbij, hij neemt zijn zus mee,

De extatische onbelaste jeugd, ze hebben nooit ongelijk,

En de jongen begint mee te zingen.

Immers, een stem, het is maar een licht, de hele tijd voor je,

Geconfronteerd met gezichten, plaatsen plaatsen, veranderen elke keer dat je dat doet,

Vertrek met geluidloze stemmen, zingende ronde geluiden,

Voor altijd zingend au revoir.

Dezelfde rivier waarin we zwommen was niet anders,

Dan dezelfde rivier waar we weer in zwommen,

Omdat het beweegt en het zo koud aanvoelt,

Misschien vang je het nog steeds.