Je sais d'où je viens - Ishtar

J’ai cherché sur ma peau des souvenirs de toi

Retrouvé l’emprunte de ta bouche et de tes doigts

Froissé ton foulard au parfum d’autre fois

Et tes lettres d’amour sur du papier de soie

J’ai gravé dans mon ame l’emotion de ta voix

Le jour où tu me dis je pars ne me retiens pas

J’en ai passé des nuits à me demander pourquoi

Si la vie ou l’amour ne voulaient plus de moi

J’ai supplié le vent de me prendre dans ses bras

De m’emmener très loin là où tu n’existes pas

J’ai suivi en devant ses pas qui m’ont soufflé sans fin

Pour savoir où tu vas, souviens toi d’où tu viens

C’est tout ce qu’il me reste mais je tiens, au moins je sais

Je sais d’où je viens, je sais d’où je viens

J’ai couru les sentiers

J’ai trebuché cent fois

Traversé les rivières et les désirs trop froids

J’ai porté le fardeau de ceux qui n’ont plus de lois

Dans un jardin d’hiver dont l’image se posait sur moi

J’ai senti ta chaleur et ta force qui va

Toi qui me souris et si beau dans cet éclat

J’ai compris dans mes larmes ce que tu me disais tout bas

Ici, la Terre nous gâche mais mon coeur te voit

J’ai supplié le vent de me prendre dans ses bras

De m’emmener très loin là où tu n’existes pas

J’ai suivis en devant ses pas qui m’ont soufflé sans fin

Pour savoir où tu vas souviens toi d’où tu viens

C’est tout ce qu’il me reste mais je tiens, au moins je sais

Je sais d’où je viens, je sais d’où je viens, je sais d’où je viens

C’est tout ce qu’il me reste mais je tiens, au moins je sais

Je sais d’où je viens, je sais d’où je viens

Ik zocht mijn huid af naar herinneringen aan jou

Vond de afdruk van je mond en je vingers

Je geparfumeerde sjaal uit een andere tijd verfrommeld

En je liefdesbrieven op vloeipapier

Ik heb in mijn ziel de emotie van je stem gegraveerd

De dag dat je me vertelt dat ik vertrek, houd me niet tegen

Ik heb nachten doorgebracht met de vraag waarom

Als het leven of de liefde me niet meer wilden

Ik smeekte de wind om me te knuffelen

Om me ver weg te brengen waar jij niet bestaat

Ik volgde zijn voetstappen die me eindeloos achtervolgden

Om te weten waar je heen gaat, onthoud waar je vandaan komt

Het is alles wat ik nog heb, maar ik wil, ik weet het tenminste

Ik weet waar ik vandaan kom, ik weet waar ik vandaan kom

Ik heb de paden gelopen

Ik struikelde honderd keer

Rivieren overgestoken en verlangens te koud

Ik droeg de last van degenen die geen wetten meer hebben

In een wintertuin waarvan het beeld op mij rustte

Ik voelde je warmte en je kracht gaan

Jij die naar me lacht en zo mooi in deze glans

Ik begreep in mijn tranen wat je tegen me fluisterde

Hier verwent de aarde ons, maar mijn hart ziet jou

Ik smeekte de wind om me te knuffelen

Om me ver weg te brengen waar jij niet bestaat

Ik volgde zijn voetstappen die me eindeloos blies

Om te weten waar je heen gaat, onthoud waar je vandaan komt

Het is alles wat ik nog heb, maar ik wil, ik weet het tenminste

Ik weet waar ik vandaan kom, ik weet waar ik vandaan kom, ik weet waar ik vandaan kom

Het is alles wat ik nog heb, maar ik wil, ik weet het tenminste

Ik weet waar ik vandaan kom, ik weet waar ik vandaan kom