Oh How I Hate To Get Up In The Morning - Ирвинг Берлин

The other day I chanced to meet a soldier friend of mine,

He’d been in camp for sev’ral weeks and he was looking fine;

His muscles had developed and his cheeks were rosy red,

I asked him how he liked the life, and this is what he said:

CHORUS 1:

«Oh!

how I hate to get up in the morning,

Oh!

how I’d love to remain in bed;

For the hardest blow of all, is to hear the bugler call;

You’ve got to get up, you’ve got to get up, you’ve got to get up this morning!

Some day I’m going to murder the bugler,

Some day they’re going to find him dead;

I’ll amputate his reveille, and step upon it heavily,

And spend the rest of my life in bed.»

CHORUS 2:

«Oh!

how I hate to get up in the morning,

Oh!

how I’d love to remain in bed;

For the hardest blow of all, is to hear the bugler call;

You’ve got to get up, you’ve got to get up, you’ve got to get up this morning!

Oh!

boy the minute the battle is over,

Oh!

boy the minute the foe is dead;

I’ll put my uniform away, and move to Philadelphia,

And spend the rest of my life in bed.»

A bugler in the army is the luckiest of men,

He wakes the boys at five and then goes back to bed again;

He doesn’t have to blow again until the afternoon,

If ev’ry thing goes well with me I’ll be a bugler soon.

(CHORUS 1)

(CHORUS 2)

Onlangs ontmoette ik een vriend van mij, een soldaat,

Hij was al een paar weken in het kamp en hij zag er goed uit;

Zijn spieren waren ontwikkeld en zijn wangen waren rozerood,

Ik vroeg hem hoe hij het leven leuk vond, en dit is wat hij zei:

KOOR 1:

"Oh!

wat heb ik er een hekel aan om 's ochtends op te staan,

Oh!

hoe ik graag in bed zou willen blijven;

Voor de zwaarste klap van allemaal, is om de hoornblazer te horen roepen;

Je moet opstaan, je moet opstaan, je moet opstaan ​​vanmorgen!

Op een dag ga ik de hoornblazer vermoorden,

Op een dag zullen ze hem dood vinden;

Ik zal zijn reveille amputeren en er zwaar op trappen,

En de rest van mijn leven in bed doorbrengen.»

KOOR 2:

"Oh!

wat heb ik er een hekel aan om 's ochtends op te staan,

Oh!

hoe ik graag in bed zou willen blijven;

Voor de zwaarste klap van allemaal, is om de hoornblazer te horen roepen;

Je moet opstaan, je moet opstaan, je moet opstaan ​​vanmorgen!

Oh!

jongen, zodra de strijd voorbij is,

Oh!

jongen zodra de vijand dood is;

Ik zal mijn uniform opbergen en naar Philadelphia verhuizen,

En de rest van mijn leven in bed doorbrengen.»

Een hoornblazer in het leger is de gelukkigste van alle mannen,

Hij maakt de jongens om vijf uur wakker en gaat dan weer naar bed;

Hij hoeft pas 's middags opnieuw te blazen,

Als alles goed met me gaat, ben ik binnenkort een bugler.

(CHORUS 1)

(CHORUS 2)