Theorists of the Void - Irradiance

Every step seems heavier

A never-ending walk in a fiery desert

Every day is another cycle

Recurring again and again

Everything I knew is collapsing

All the world they’d created to jail us

Just an empty cage with rusted bars

Whose red dust will be testimony

Furor arma ministrat nec spe

Stronger and stronger, implacable

It’s a machine of self-destruction

So all that remains are just frozen ruins

Broken relics of a failed ascension

Deeper and deeper, invading you

Their words worm themselves in

And sucking up your inner breath

The last emotion, the last feeling

Acta est fabula

Plaudite, cives

Tace;

si vis vivere

How can I smash the jail?

I see beyond the wall

Breaking down the glass

The propagadist beast stands in your mind

Breaking you inside

Will you never recognize the enemy within?

Destroying, lurking

Anything you wished

With its onslaught

Elke stap lijkt zwaarder

Een nooit eindigende wandeling in een vurige woestijn

Elke dag is een andere cyclus

Keer op keer terugkerend

Alles wat ik wist, stort in

De hele wereld die ze hadden gecreëerd om ons gevangen te zetten

Gewoon een lege kooi met verroeste tralies

Wiens rood stof een getuigenis zal zijn

Furor arma ministrat nec spe

Sterker en sterker, onverbiddelijk

Het is een machine van zelfvernietiging

Dus alles wat overblijft zijn slechts bevroren ruïnes

Gebroken overblijfselen van een mislukte hemelvaart

Dieper en dieper, je binnendringen

Hun woorden wurmen zich erin

En je innerlijke adem opzuigen

De laatste emotie, het laatste gevoel

Acta is fantastisch

Pluim, cives

Taai;

si tegen vivere

Hoe kan ik de gevangenis vernietigen?

Ik kijk verder dan de muur

Het breken van het glas

Het propagadistische beest staat in je hoofd

Je van binnen breken

Zul je de innerlijke vijand nooit herkennen?

Vernietigen, op de loer liggen

Alles wat je maar wenste

Met zijn aanval