Paschendale - Iron Maiden

In a foreign field he lay

Lonely soldier, unknown grave

On his dying words he prays

Tell the world of Paschendale

Relive all that he’s been through

Last communion of his soul

Rust your bullets with his tears

Let me tell you about his years

Laying low in a blood filled trench

Killing time 'til my very own death

On my face I can feel the falling rain

Never see my friends again

In the smoke, in the mud and lead

Smell the fear and the feeling of dread

Soon be time to go over the wall

Rapid fire and the end of us all

Whistles, shouts and more gun fire

Lifeless bodies hang on barbed wire

Battlefield nothing but a bloody tomb

Be reunited with my dead friends soon

Many soldiers eighteen years

Drown in mud, no more tears

Surely a war no-one can win

Killing time about to begin

Home, far away

From the war, a chance to live again

Home, far away

But the war, no chance to live again

The bodies of ours and our foes

The sea of death it overflows

In no man’s land, God only knows

Into jaws of death we go

Crucified as if on a cross

Allied troops they mourn their loss

German war propaganda machine

Such before has never been seen

Swear I heard the angels cry

Pray to God no more may die

So that people know the truth

Tell the tale of Paschendale

Cruelty has a human heart

Every man does play his part

Terror of the men we kill

The human heart is hungry still

I stand my ground for the very last time

Gun is ready as I stand in line

Nervous wait for the whistle to blow

Rush of blood and over we go

Blood is falling like the rain

Its crimson cloak unveils again

The sound of guns can’t hide their shame

And so we die in Paschendale

Dodging shrapnel and barbed wire

Running straight at the cannon fire

Running blind as I hold my breath

Say a prayer symphony of death

As we charge the enemy lines

A burst of fire and we go down

I choke a cry but no-one hears

Feel the blood go down my throat

Home, far away

From the war, a chance to live again

Home, far away

But the war, no chance to live again

See my spirit on the wind

Across the lines, beyond the hill

Friend and foe will meet again

Those who died at Paschendale

In een vreemd veld lag hij

Eenzame soldaat, onbekend graf

Op zijn laatste woorden bidt hij

Vertel de wereld van Paschendale

Herbeleef alles wat hij heeft meegemaakt

Laatste communie van zijn ziel

Roest je kogels met zijn tranen

Laat me je vertellen over zijn jaren

Laag liggen in een met bloed gevulde greppel

Tijd doden tot mijn eigen dood

Op mijn gezicht voel ik de vallende regen

Nooit meer mijn vrienden zien

In de rook, in de modder en lood

Ruik de angst en het gevoel van angst

Binnenkort is het tijd om over de muur te gaan

Snel vuur en het einde van ons allemaal

Fluiten, geschreeuw en nog meer geweervuur

Levenloze lichamen hangen aan prikkeldraad

Battlefield niets anders dan een bloedige tombe

Word binnenkort herenigd met mijn dode vrienden

Veel soldaten achttien jaar

Verdrinken in modder, geen tranen meer

Zeker een oorlog die niemand kan winnen

Het doden van de tijd staat op het punt te beginnen

Thuis, ver weg

Uit de oorlog, een kans om weer te leven

Thuis, ver weg

Maar de oorlog, geen kans om opnieuw te leven

De lichamen van ons en onze vijanden

De zee des doods stroomt over

In niemandsland weet alleen God

In de kaken van de dood gaan we

Gekruisigd als aan een kruis

Geallieerde troepen rouwen om hun verlies

Duitse oorlogspropagandamachine

Zoiets is nog nooit gezien

Zweer dat ik de engelen hoorde huilen

Bid tot God dat er niet meer mag sterven

Zodat mensen de waarheid kennen

Vertel het verhaal van Paschendale

Wreedheid heeft een mensenhart

Elke man speelt zijn rol

Terreur van de mannen die we doden

Het menselijk hart heeft nog steeds honger

Ik sta voor de allerlaatste keer op mijn plek

Pistool is klaar terwijl ik in de rij sta

Nerveus wachten op het fluitsignaal

Bloedstroom en we gaan

Bloed valt als de regen

Zijn karmozijnrode mantel wordt weer onthuld

Het geluid van geweren kan hun schaamte niet verbergen

En dus sterven we in Paschendale

Het ontwijken van granaatscherven en prikkeldraad

Recht op het kanonvuur af rennen

Blind rennen terwijl ik mijn adem inhoud

Zeg een gebedssymfonie van de dood

Terwijl we de vijandelijke linies aanvallen

Een uitbarsting van vuur en we gaan naar beneden

Ik slik een kreet, maar niemand hoort het

Voel het bloed door mijn keel stromen

Thuis, ver weg

Uit de oorlog, een kans om weer te leven

Thuis, ver weg

Maar de oorlog, geen kans om opnieuw te leven

Zie mijn geest op de wind

Over de linies, over de heuvel

Vriend en vijand zullen elkaar weer ontmoeten

Degenen die stierven in Paschendale