Life Changing Porno - Irk

I’m dead, nothing matters now that I am flowers

I’m dead

Put a mark on the page where your face came off, came off

And your life will be saved and arranged into two hour segments

I can cut myself up, I can take this country to bed

No more trouble sleeping, no more back rubs from earnest Freemasons

Your Majesty thinks of life and death as amendments to previous worlds

But a person’s body is too small to hold all of these

Disappointed stories and allusions to hard water

I can choose who I love, I can disappoint my parents

Planning for my future, I eat th flesh of my enemis

I’m dead, nothing matters now that I am flowers

I’m dead

I can’t help you call them out

I can’t help you call them out

Default human knows no pain but gets all the liniment

Default human, not by gain, but by birth right

I’m not asking you to question it, no, not at all

I’m not offering a chance to make it right

A fabulous prize and an effortless handshake will be yours, my friend

All roads in this town lead to another loose end

Entirely splintered with eyes on the ground

A face to forget in a room too small

And all along the walls were laughing

Sounds unheard until the years were gone

And that’s all she wrote, old buddy, old pal

As simple as that, no twist ending, or even any real sense of redemption

Two friends who love each other very much

Ik ben dood, niets doet er toe nu ik bloemen ben

Ik ben dood

Zet een markering op de pagina waar je gezicht eraf kwam, eraf kwam

En je leven wordt gered en ingedeeld in segmenten van twee uur

Ik kan mezelf snijden, ik kan dit land naar bed brengen

Geen slaapproblemen meer, geen rugwrijvingen meer van serieuze vrijmetselaars

Uwe Majesteit beschouwt leven en dood als wijzigingen in vorige werelden

Maar het lichaam van een persoon is te klein om dit allemaal vast te houden

Teleurgestelde verhalen en toespelingen op hard water

Ik kan kiezen van wie ik hou, ik kan mijn ouders teleurstellen

Plannen voor mijn toekomst, ik eet het vlees van mijn vijand

Ik ben dood, niets doet er toe nu ik bloemen ben

Ik ben dood

Ik kan je niet helpen ze te bellen

Ik kan je niet helpen ze te bellen

De standaardmens kent geen pijn, maar krijgt al het smeersel

Standaard mens, niet door winst, maar door geboorterecht

Ik vraag je niet om het in twijfel te trekken, nee, helemaal niet

Ik bied geen kans om het goed te maken

Een fantastische prijs en een moeiteloze handdruk zullen van jou zijn, mijn vriend

Alle wegen in deze stad leiden naar een ander los eindje

Volledig versplinterd met ogen op de grond gericht

Een gezicht om snel te vergeten in een te kleine kamer

En overal langs de muren werd gelachen

Klinkt ongehoord tot de jaren voorbij waren

En dat is alles wat ze schreef, oude vriend, oude vriend

Zo simpel is het, geen twist-einde, of zelfs maar een echt gevoel van verlossing

Twee vrienden die heel veel van elkaar houden