Narcolepsia (Nightmares, Pt. 2) - Inner Missing

Walking

In the dying forest…

Speaking

With the sleeping trees…

Wandering the night

Without a chance

To return

And see the light again

I am nailed to my bed

Paralyzed by the lethargy

Drowning in a cold sea of fear

Suffocating in the night

Beneath the thin membrane

Of my decaying mind

The monsters of my memories

Disjoint my hope

The demons laugh at me For I’m condemned to insanity

By myself

Come… Oh, come.

Please, awake me I entreat

But no one hears me This grey void has killed my voice

I’m immured behind the wall of sleep…

wandelen

In het stervende bos...

Spreken

Met de slapende bomen...

Dwalend door de nacht

Zonder kans

Terugbrengen

En weer het licht zien

Ik ben aan mijn bed genageld

Verlamd door de lethargie

Verdrinken in een koude zee van angst

Verstikkend in de nacht

Onder het dunne membraan

Van mijn rottende geest

De monsters van mijn herinneringen

Mijn hoop verbreken

De demonen lachen me uit, want ik ben veroordeeld tot waanzin

Zelf

Kom... Oh, kom.

Alsjeblieft, maak me wakker, ik smeek het je

Maar niemand hoort me. Deze grijze leegte heeft mijn stem gedood

Ik ben opgesloten achter de muur van slaap...