Привыкая к боли - Инна Вальтер

Разрываешь душу мою,

А мне уже давно не больно

На исходи силы, я стерплю,

Но не уходи мне так спокойней

Доведешь до слез, и улыбнешься

Как тебе приятно делать боль

Все скинешь на любовь, и так не скромно

Отобьешь желание идти домой

Боюсь я одиночества, терплю

Поэтому тебя не отпускаю

И что же с этой болью делаем мы

Мы просто к этой боли привыкаем

Все мои причины не причины,

А лишь оправдания мои

И все что я могу это бежать от правды,

А правда это страх до конца дойти

И все что я могу это бежать от правды,

А правда это страх до конца дойти

Разрываешь душу мою,

А мне уже давно не больно

Почему нельзя нам просто жить

Почему не можем жить спокойно

Доведешь до слез, и улыбнешься

Как тебе приятно делать боль

Все скинешь на любовь, и так не скромно

Отобьешь желание идти домой

Все скинешь на любовь, и так не скромно

Отобьешь желание идти домой

Je breekt mijn ziel

En ik heb al heel lang geen pijn meer

Kom uit kracht, ik zal doorstaan,

Maar laat me niet zo kalm achter

Breng je tot tranen en lach

Hoe vind je het om pijn te doen?

Gooi alles weg voor liefde, en het is niet bescheiden

Dood het verlangen om naar huis te gaan

Ik ben bang voor eenzaamheid, ik verdraag

Daarom laat ik je niet gaan

En wat doen we met deze pijn

We wennen gewoon aan deze pijn

Al mijn redenen zijn geen redenen

En alleen mijn excuses

En alles wat ik kan doen is vluchten voor de waarheid

En de waarheid is de angst om het einde te bereiken

En alles wat ik kan doen is vluchten voor de waarheid

En de waarheid is de angst om het einde te bereiken

Je breekt mijn ziel

En ik heb al heel lang geen pijn meer

Waarom kunnen we niet gewoon leven?

Waarom kunnen we niet in vrede leven?

Breng je tot tranen en lach

Hoe vind je het om pijn te doen?

Gooi alles weg voor liefde, en het is niet bescheiden

Dood het verlangen om naar huis te gaan

Gooi alles weg voor liefde, en het is niet bescheiden

Dood het verlangen om naar huis te gaan