Miss Kennedy - Ingram Hill

As we’re driving out of Austin

I can still smell your perfume

I contemplate turnin' around

Every inch or two

My vision’s kind of hazy

I don’t look well at all

I don’t believe I’ve ever felt so small

You come over to say hello

In the brightest of the lights

I’m so impressed, you look your best

Without an ounce of trying

I make light of a picture

And you’re leaving with your friends

And I’ve no doubt that I’ll never see you again

But You may deceive me

But you made me try

Two make-believing

That there’s something more

We can’t ignore

But nothing we can do

Making up for lost time

I’m trying to catch up fast

I begin to see you and me

Through rose colored glass

I’m unsure how this plays out

I feel so out of place

One wrong move and I’ll be through

You’ll surely walk away

Cause you remind me of the good times

When I was a younger man

When we were free and dumb

but having fun in a band

But You may deceive me

But you made me try

Two make-believing

That there’s something more

We can’t ignore

But nothing we can do

Now I’m praying that you’ll somehow

Have memories of grand

My lack of style, your steady smile

The way you held my hand

Cuz I’m scared of what you’re thinking

And I’m scared I’m always wrong

But does it matter now, as I’m leaving town

I’ll be gone for so, so long

So you’ll go on living your life

And I’ll take care of mine

But you were once with me, Miss Kennedy

And you’re so divine

You may deceive me

But you made me try

Two make-believing

That there’s something more

We can’t ignore

But nothing we can do

Terwijl we Austin uitrijden

Ik kan je parfum nog steeds ruiken

Ik overweeg om me om te draaien

Elke centimeter of twee

Mijn zicht is nogal wazig

Ik zie er niet goed uit

Ik geloof niet dat ik me ooit zo klein heb gevoeld

Je komt langs om hallo te zeggen

In het felste licht

Ik ben zo onder de indruk, je ziet er op je best uit

Zonder een greintje proberen

Ik maak een foto van een foto

En je vertrekt met je vrienden

En ik twijfel er niet aan dat ik je nooit meer zal zien

Maar je mag me bedriegen

Maar je liet me het proberen

Twee schijngelovigen

Dat er iets meer is

We kunnen niet negeren

Maar niets wat we kunnen doen

Verloren tijd inhalen

Ik probeer het snel in te halen

Ik begin jou en mij te zien

Door roze gekleurd glas

Ik weet niet zeker hoe dit uitpakt

Ik voel me zo niet op mijn plaats

Eén verkeerde beweging en ik ben erdoor

Je loopt zeker weg

Omdat je me herinnert aan de goede tijden

Toen ik een jongere man was

Toen we vrij en dom waren

maar plezier maken in een band

Maar je mag me bedriegen

Maar je liet me het proberen

Twee schijngelovigen

Dat er iets meer is

We kunnen niet negeren

Maar niets wat we kunnen doen

Nu bid ik dat je op de een of andere manier zult

Heb herinneringen aan groots

Mijn gebrek aan stijl, jouw constante glimlach

De manier waarop je mijn hand vasthield

Want ik ben bang voor wat je denkt

En ik ben bang dat ik altijd ongelijk heb

Maar maakt het nu wat uit, nu ik de stad verlaat?

Ik zal zo, zo lang weg zijn

Dus je gaat door met je leven te leven

En ik zal voor de mijne zorgen

Maar je was ooit bij mij, Miss Kennedy

En je bent zo goddelijk

Je mag me bedriegen

Maar je liet me het proberen

Twee schijngelovigen

Dat er iets meer is

We kunnen niet negeren

Maar niets wat we kunnen doen