Фотоальбом - Инфинити

Когда ты сам с собой нужно быть тише

Чтоб никто не услышал о чём твои мысли

Чтоб расставить по местам.

кто свой, а кто лишний

Что в мою жизнь они в итоге привнесли.

Я открою свой старый фотоальбом

Детские фотки, записки в нём

Старые друзья, крепкая семья

Разглядываю дальше — первая любовь моя.

Смотрю на неё и почему-то грустно

Она ведь также хороша — странное чувство

И ведь не сильно изменилась по прошествии лет

Это наверное в прошлое краткосрочный билет.

Наши школьные годы и наш выпускной,

А вот здесь её украдкой провожаю домой

Все друзья тогда смеялись, говорили: «Пройдёт»

А ведь первую любовь нам никто не вернёт.

Кто-то добился высот, кто-то упал лицом в грязь

Всё так сильно изменилось и не наша в том власть

Что друзья поделились, что любовь изменилась

Лишь перед родителями не извинились.

Прости меня отец, я тогда был виноват

Я хочу вернуться в детство, только нет пути назад

Я так сейчас хочу всё по-другому повернуть

И прошу лишь об одном, ты меня не забудь.

Да, я — блудный сон, многого не понимаю

Да, набью себе шишек и позже осознаю

Глубину твоих наказов и смысл твоих слов,

Но тогда авторитетней было слово пацанов.

Прости мам за слёзы по ночам

Да, порою возвращался домой вдребезги пьян

И слишком много грубых слов срывалось с моих уст

Ну и чего я добился, я изнутри пуст.

Моё сердце наполнено чужою душою

Хотя должны быть заполнено мама тобою

Ведь когда-нибудь и мы состаримся сами

Папа-мама, плечом и сердцем мы с вами…

Als je bij jezelf bent, moet je stiller zijn

Zodat niemand hoort waar je gedachten over gaan

Op zijn plaats zetten.

wie is van jou en wie is overbodig

Wat brachten ze in mijn leven?

Ik zal mijn oude fotoalbum openen

Kinderfoto's, notities erin

Oude vrienden, sterke familie

Ik kijk verder - mijn eerste liefde.

Ik kijk naar haar en voel me om de een of andere reden verdrietig

Ze is ook goed - een vreemd gevoel

En het is in de loop der jaren niet veel veranderd

Dit is waarschijnlijk een ticket voor de korte termijn naar het verleden.

Onze schooljaren en ons afstuderen,

En hier sloop ik haar naar huis

Al mijn vrienden lachten toen en zeiden: "Het zal voorbijgaan"

Maar niemand zal onze eerste liefde teruggeven.

Iemand heeft hoogtes bereikt, iemand is met zijn gezicht naar beneden in de grond gevallen

Alles is zo veranderd en het is niet onze macht

Wat vrienden hebben gedeeld, wat liefde is veranderd

Alleen verontschuldigden ze zich niet bij hun ouders.

Vergeef me vader, ik was toen schuldig

Ik wil terug naar mijn kindertijd, maar er is geen weg terug

Ik wil nu zo alles anders draaien

En ik vraag maar één ding, vergeet mij niet.

Ja, ik ben een verloren droom, ik begrijp niet veel

Ja, ik zal mezelf hobbels geven en later zal ik het beseffen

De diepte van uw bevelen en de betekenis van uw woorden,

Maar toen was het woord van de jongens gezaghebbender.

Vergeef moeders voor tranen 's nachts

Ja, soms keerde hij dronken naar huis terug

En te veel onbeschofte woorden ontsnapten aan mijn lippen

Nou, wat heb ik bereikt, ik ben leeg van binnen.

Mijn hart is gevuld met de ziel van iemand anders

Hoewel de moeder gevuld moet zijn met jou

We zullen tenslotte ooit zelf oud worden

Papa-mama, schouder en hart we zijn bij je ...