Дым - Инфинити

Всю ночь, вспоминаю я тебя.

Вдыхаю этот дым, схожу с ума.

Всю ночь, 40 градусов в себя.

На три буквы все послать, я не смогла.

Душу, фраза сильно бьет твоя.

Типо мы останемся друзьями.

Стены, сильно давят на меня.

Не могу я дышать без тебя.

Помню, как будил всегда с утра, зацелуешь сонную меня.

Помню, как смотрел в мои глаза, как шептал красивые слова.

Помню, как послала пацана, я поверила тебе тогда.

Ты знал, мои слабые места, повелась конкретно на тебя.

Рассеет дым дым, туманит манит мою голову.

Ты ты исчезнешь с ним.

Нет больше сил, сил с тобою было очень здорово.

Ты ты такой один.

Знаешь не могу уснуть одна, зависаю в шоке до утра.

Знаешь, так ломает всю меня, депрессую тупо у окна.

Я все поняла еще вчера, ты спалился что есть кто-то у тебя.

Пол дня, нецензурные слова, в слух орал я не знала в чем моя вина.

Помнишь клялся в верности всегда, я прощала по любому все тебе тогда.

Помнишь, ты сказал люблю тебя, отвечаю не забуду те минуты я.

Помню, все расклады все слова, думала что будет так всегда.

Знала, затянусь я на всегда, знаю птичка больше не моя.

Рассеет дым дым, туманит манит мою голову.

Ты ты исчезнешь с ним.

Нет больше сил, сил с тобою было очень здорово.

Ты ты такой один.

(х2)

Ik herinner me je de hele nacht.

Ik inhaleer deze rook, ik word gek.

De hele nacht, 40 graden binnen.

Ik kon niet alles in drie brieven versturen.

Ziel, je zin komt hard aan.

Alsof we vrienden blijven.

De muren leggen een grote druk op me.

Ik kan niet ademen zonder jou.

Ik herinner me hoe ik altijd 's morgens wakker werd, mijn slaperige me kuste.

Ik herinner me hoe hij in mijn ogen keek, hoe hij mooie woorden fluisterde.

Ik herinner me hoe ik de jongen stuurde, ik geloofde je toen.

Je kende mijn zwakheden, viel specifiek voor jou.

De rook zal de rook verdrijven, mist wenkt mijn hoofd.

Je zult met hem verdwijnen.

Geen kracht meer, kracht bij jou was heel groot.

Je bent zo alleen.

Weet je, ik kan niet alleen slapen, ik blijf in shock tot de ochtend.

Weet je, het breekt me allemaal, ik ben dom depressief bij het raam.

Ik begreep gisteren alles, je sliep dat je iemand hebt.

Een halve dag, obscene woorden, hardop schreeuwen, ik wist niet wat mijn fout was.

Denk eraan, je hebt altijd trouw gezworen, ik heb je toen alles vergeven.

Onthoud, je zei dat ik van je hou, ik antwoord, ik zal die minuten niet vergeten.

Ik herinner me alle lay-outs, alle woorden, ik dacht dat het altijd zo zou zijn.

Ik wist dat ik voor altijd zou slepen, ik weet dat de vogel niet langer van mij is.

De rook zal de rook verdrijven, mist wenkt mijn hoofd.

Je zult met hem verdwijnen.

Geen kracht meer, kracht bij jou was heel groot.

Je bent zo alleen.

(x2)