Мир сошёл с ума - Индульгенция

Я просыпаюсь и вижу что ничего не меняется

Всё как-будто в тумане, все сходят с ума

Люди сливаются в массы, теряя мозги

Забывают о том, что мы не враги

Среди этого мрака находятся люди, готовые что-то внести в этот мир,

Но им вяжут руки, не дают открыть рот

Ты подумай о том, кто с тобой рядом

Мир сошёл с ума, больше нет сил

Жить как мишень среди живых машин

Мир сошёл с ума, остановите меня

Я не буду таким же как вы Сумасшедший мир, за собой унесёт

Всё то, что считалось когда-то нормальным

И тебя и меня больше не будет

если ты не станешь рвать эту цепь

Я не могу видеть в этих глазах

Боль и страдание, безумие страх

Сколько можно сидеть и молчать

Забившись в углу, сходить с ума и не понимать

Что всё что вы делаете стремится к конфликту

В которых гибнут невинные люди

Они тоже хотят так же жить как и вы Они — это вы, с вами тоже это может случиться

Ik word wakker en zie dat er niets verandert

Alles lijkt in een mist te verkeren, iedereen wordt gek

Mensen gaan op in massa's en verliezen hun hersens

Vergeet dat we geen vijanden zijn

Onder deze duisternis zijn er mensen die bereid zijn iets bij te dragen aan deze wereld,

Maar ze binden hun handen vast, laat ze hun mond niet openen

Je denkt na over wie er naast je staat

De wereld is gek geworden, geen kracht meer

Leef als een doelwit tussen levende machines

De wereld is gek geworden, stop me

Ik zal niet dezelfde zijn als jij die gekke wereld je zal afnemen

Alles wat ooit als normaal werd beschouwd

En jij en ik zullen er niet meer zijn

als je deze ketting niet verbreekt

Ik kan niet zien in die ogen

Pijn en lijden, waanzin, angst

Hoe lang kun je zitten en zwijgen?

In een hoek kruipen, gek worden en niet begrijpen

Dat alles wat je doet conflicteert

Waarin onschuldige mensen sterven

Ze willen ook leven zoals jij. Jij bent het, het kan jou ook overkomen