Accordeonist - In-Grid

La fille de joie est belle

Au coin de la rue la-bas

Elle a une clientele

Qui lui remplit son bas

Quand son boulot s’acheve

Elle s’en va a son tour

Chercher un peu de rve

Dans un bal du faubourg

Son homme est un artiste

C’est un drle de petit gars

Un accordoniste

Qui sait jouer la java

Elle coute la java

Mais elle ne la danse pas

Elle ne regarde meme pas la piste

Et ses yeux amoureux

Suivent le jeu nerveux

Et les doigts secs et longs de l’artiste

a lui rentre dans la peau

Par le bas, par le haut

Elle a envie de chanter

C’est physique

Tout son etre est tendu

Son souffle est suspendu

C’est une vraie tordue de la musique

La fille de joie est triste

Au coin de la rue la-bas

Son accordoniste

Il est parti soldat

Quand y reviendra de la guerre

Ils prendront une maison

Elle sera la caissiere

Et lui, sera le patron

Que la vie sera belle

Ils seront de vrais pachas

Et tous les soirs pour elle

Il jouera la java

Elle coute la java

Qu’elle fredonne tout bas

Elle revoit son accordoniste

Et ses yeux amoureux

Suivent le jeu nerveux

Et les doigts secs et longs de l’artiste

a lui rentre dans la peau

Par le bas, par le haut

Elle a envie de chanter

C’est physique

Tout son etre est tendu

Son souffle est suspendu

C’est une vraie tordue de la musique

La fille de joie est seule

Au coin de la rue la-bas

Les filles qui font la gueule

Les hommes n’en veulent pas

Et tant pis si elle crve

Son homme ne reviendra plus

Adieux tous les beaux rves

Sa vie, elle est foutue

Pourtant ses jambes tristes

L’emmenent au boui-boui

Ou y’a un autre artiste

Qui joue toute la nuit

Elle coute la java

Elle entend la java

Elle a ferm les yeux

Et les doigts secs et nerveux

a lui rentre dans la peau

Par le bas, par le haut

Elle a envie de gueuler

C’est physique

Alors pour oublier

Elle s’est mise a danser, a tourner

Au son de la musique

Arretez!

Arretez la musique!

Het meisje van vreugde is mooi

Daar om de hoek

Ze heeft een klantenkring

Wie vult haar kous?

Als zijn werk erop zit

Ze gaat weg

Zoek een kleine droom

Op een bal in de voorsteden

Haar man is een artiest

Hij is een grappige kleine man

een accordeonist

Wie weet hoe je Java moet spelen

Ze kost de java

Maar ze danst het niet

Ze kijkt niet eens naar de baan

En haar liefdevolle ogen

Nerveus spel volgen

En de droge, lange vingers van de artiest

het kruipt onder zijn huid

Omlaag, omhoog

Ze wil zingen

Het is fysiek

Zijn hele wezen is gespannen

Zijn adem is onderbroken

Het is echt verdraaide muziek

Het meisje van vreugde is verdrietig

Daar om de hoek

zijn accordeonist

Hij vertrok als soldaat

Wanneer zal daar terugkeren uit de oorlog?

Ze zullen een huis nemen

Zij zal de kassier zijn

En hij zal de baas zijn

Dat leven zal mooi zijn

Het zullen echte pasja's zijn

En elke nacht voor haar

Hij zal de java spelen

Ze kost de java

Dat ze laag neuriet

Ze ziet haar accordeonist weer

En haar liefdevolle ogen

Nerveus spel volgen

En de droge, lange vingers van de artiest

het kruipt onder zijn huid

Omlaag, omhoog

Ze wil zingen

Het is fysiek

Zijn hele wezen is gespannen

Zijn adem is onderbroken

Het is echt verdraaide muziek

Het meisje van vreugde is alleen

Daar om de hoek

De meisjes die spotten

Mannen willen het niet

En jammer als ze sterft

Haar man komt niet terug

Vaarwel alle mooie dromen

Haar leven, ze is genaaid

Toch haar droevige benen

Breng hem naar de boui-boui

Of is er een andere artiest

Wie speelt de hele nacht?

Ze kost de java

Ze hoort de java

Ze sloot haar ogen

En vingers droog en zenuwachtig

het kruipt onder zijn huid

Omlaag, omhoog

Ze wil schreeuwen

Het is fysiek

Dus om te vergeten

Ze begon te dansen, te draaien

Op het geluid van muziek

Stop!

Stop de muziek!