Against The Tide - Immortal

The arctic views

Its distant vast

And the shifting breeze

That blew my horizon

Where storm clouds mass

Along the skies

Dark and brooding

Across the blistered broken lands

Here flow

Long streams of freezing water

As in a saga it lived once

Descended to the brinks

That tower to the sky

Sound my cry out to creation

Still I’m enlocked on these ridges

Where the sun forever vanished

Once a world were ever splended

That took my soul

Now the world is too old

So take me biting winds

My soul travels with a black heart

When the darkness

Close in on me

There’s this world

Where I can breathe

Still the saga

The saga will live on

And the breeze that blew my horizon

Behind these waves of ice

De arctische uitzichten

Zijn verre uitgestrektheid

En de verschuivende bries

Dat blies mijn horizon

Waar onweerswolken samenkomen

Langs de lucht

Donker en somber

Over de geblakerde gebroken landen

Hier stroom

Lange stromen ijskoud water

Zoals in een saga heeft het ooit geleefd

Tot aan de rand afgedaald

Die toren naar de hemel

Laat mijn roep horen tot de schepping

Toch zit ik vast op deze richels

Waar de zon voor altijd verdween

Er was eens een wereld die ooit schitterde

Dat kostte mijn ziel

Nu is de wereld te oud

Dus neem me maar bijtende winden

Mijn ziel reist met een zwart hart

Wanneer de duisternis

Sluit me aan

Er is deze wereld

Waar ik kan ademen

Nog steeds de saga

De sage zal voortleven

En de bries die mijn horizon blies

Achter deze golven van ijs