The Call Of The Wintermoon - Immortal

Buried beneath the mountains of frost

Years of silent sorrow grim and dark

My winterwings of evil sleep in eternal nights

In deaths cold crypts of snow

The moon chaimed my return

With the blackstorms I came

And not with the wings

The Northern darkness marches through the coldest night

I can’t resist the taste from the winds of the moon

I split my tongue for the taste of these winds

And bath my eyes in it’s grace

Frost and winters returns to my eyes

The call of the wintermoon

Nocturnal clouds blows freely in the distance

In the gray mist of deaths horizon

My winterwings of evil sleeps

In deaths cold crypts of snow

Buried beneath the mountains of frost

Begraven onder de bergen van vorst

Jaren van stil verdriet grimmig en donker

Mijn wintervleugels slapen in eeuwige nachten

In doodskoude crypten van sneeuw

De maan wachtte op mijn terugkeer

Met de blackstorms kwam ik

En niet met de vleugels

De noordelijke duisternis marcheert door de koudste nacht

Ik kan de smaak van de wind van de maan niet weerstaan

Ik splijt mijn tong voor de smaak van deze wind

En baad mijn ogen in zijn genade

Vorst en winter keren terug in mijn ogen

De roep van de wintermaan

Nachtelijke wolken waaien vrij in de verte

In de grijze mist van de dodenhorizon

Mijn wintervleugels van het kwaad slapen

In doodskoude crypten van sneeuw

Begraven onder de bergen van vorst