Случайная жарка - ILWT

Глаза открываю, ничего не понимаю

заварил да хун пао постепенно оживаю

многое не помню и почему-то стыдно

проснулся дома у себя чужих вещей совсем не видно

время пол второго, день, солнце ярко светит

позвонить скорей друзьям, может кто ответит

разузнать что да как, что вчера случилось

как я оказался дома, расскажите мне на милость

абсолютно трезв, все в норме, вещи не проебаны

они сложаны красиво в гамму все подобраны

я же не дичаль вчера, раскажите коль не жалко

я ведь не курю, но вижу 3 чужие зажигалки, кто мне их принес, кто мне их принес?

раскажите ради Бога, отвечайте ради Бога не томите, но кому бы не звонил

сказали ничего не знаем

срочно выходить на воздух на холодный, я сгораю

одеваю кеды и не забываю курточку, в руку зажигалки что бы выкинуть их в урночку

открываю дверь входную, достаю ключи

передо мной стоит медуза смотрит и молчит

я вас помню, мы с вами где-то жарились

я вас помню, мы с вами где-то жарились

я вспомнил, мы с вами точно жарились

вспомнил все, вчера зажарились-2 раза

Рукой меня отодвигает и проходит в дом

как ее зовут не помню, верится теперь с трудом

что она тут рассекает, ничего себе залепа

помог ей снять ботинки, а в ее руках пакеты,

а в пакетах что-то есть, это видно по объему

предложил пройти на кухню что бы не стоять в проеме

она достает вино, набор из овощей

с грустью смотрит на меня не отводит глаз от щей, говорит: «Ну что, мудила,

помнишь как меня зовут?»

я сказал звонит мобильный, щас приду, ведь он не тут

и звоню кому попало что бы поделиться адом, чувствую горит спина она сверлит

меня взглядом

злобно смотрит на меня и меняет тон, говорит: «Клади, мудила, зарубежный

телефон, садь ка на диван, молчи, не перебивай, я те в красках объясню,

пальцы загибай.»

начался длиный расказ, начинаю вспоминать, как мы познакомились,

стали танцевать, как я предложил навечно снять с себя тоски печать,

как поехали домой что бы одичать

как лудили как хитрили, начали кутить, как я начал ересь гнать, не мог себя

остановить

щи мои стали гореть как щеки у Аршавина, выпили бакал вина и меня поправило

я сказал ей: «Извени.»

она сказала: «Ничего»

порезали салат и пошли лабзать кино

покровские ворота после ада, идут как надо

день прошел и я забыл про поезд до Ленинграда

Ik open mijn ogen, ik begrijp er niets van

gebrouwen da hong pao komt geleidelijk tot leven

Ik herinner me niet veel en om de een of andere reden schaam ik me

thuis wakker met spullen van anderen die helemaal niet zichtbaar zijn

het is half twee, dag, de zon schijnt fel

bel snel je vrienden, misschien neemt iemand op

ontdek wat en hoe, wat er gisteren is gebeurd

hoe ik thuis ben beland, vertel het me alsjeblieft

absoluut nuchter, alles is normaal, dingen zijn niet naar de klote

ze zijn prachtig gevouwen in het gamma, alles is op elkaar afgestemd

Ik ben gisteren niet wild, vertel het me als het niet jammer is

Ik rook niet, maar ik zie 3 aanstekers van andere mensen, wie bracht ze naar mij, wie bracht ze naar mij?

vertel in godsnaam, antwoord in godsnaam kwel niet, maar wie je ook roept

ze zeiden dat we van niets weten

ga dringend de koude lucht in, ik heb een burn-out

Ik trek sportschoenen aan en vergeet de jas niet, aanstekers in mijn hand om ze in de urn te gooien

Ik open de voordeur, ik haal de sleutels eruit

een kwal staat voor me, kijkt en is stil

Ik herinner me je, we waren ergens aan het braden

Ik herinner me je, we waren ergens aan het braden

Ik herinnerde me dat jij en ik zeker aan het braden waren

Ik herinnerde me alles, gisteren hebben ze 2 keer gebakken

Hij duwt me weg met zijn hand en gaat het huis in

Ik weet niet meer hoe ze heet, het is nu moeilijk te geloven

wat is ze hier aan het ontleden, wauw

hielp haar haar schoenen uit te doen, en er waren pakjes in haar handen,

en er zit iets in de pakketten, je kunt het zien aan het volume

aangeboden om naar de keuken te gaan om niet in de deuropening te staan

ze haalt wijn tevoorschijn, een stel groenten

kijkt me bedroefd aan, wendt zijn ogen niet van de koolsoep af, zegt: “Nou, klootzak,

herinner je mijn naam?"

Ik zei dat de mobiel overgaat, ik kom nu, want hij is er niet

en ik roep iedereen op om de hel te delen, ik voel mijn rug branden, het boort

ik met een blik

kijkt me boos aan en verandert van toon, zegt:

telefoon, ga op de bank zitten, wees stil, onderbreek niet, ik zal ze in kleuren uitleggen,

krul je vingers."

een lang verhaal begon, ik begin me te herinneren hoe we elkaar ontmoetten,

begon te dansen, terwijl ik voorstelde om het zegel van melancholie voor altijd te verwijderen,

hoe we naar huis gingen om wild te worden

hoe ze knutselden, hoe ze sluw begonnen, ze begonnen te genieten, hoe ik ketterij begon te drijven, ik kon het zelf niet

stop

mijn koolsoep begon te branden als de wangen van Arshavin, ze dronken een glas wijn en ik werd gecorrigeerd

Ik zei tegen haar: "Het spijt me."

ze zei "niets"

sneed de salade en ging de film likken

beschermingspoorten na de hel, ga zoals het hoort

de dag ging voorbij en ik vergat de trein naar Leningrad