Посёлок Яренга - Игорь Росписной

Посёлок Яренга

(сл. В. Петров (Волжский))

Тонкий гудок пронзительный

как острой бритвой по сердцу,

— Чая не хотите ли?

— Спасибо, пока не хочется.

-

Синяя форма строгая не скроет натуру нежную.

Я еду домой дорогою северной железною.

Подумать хватает времени,

и если вокруг стеной тайга.

Годы на Дальнем Севере —

Коми, посёлок Яренга.

Выбрался раньше срока я и с головою трезвою

Еду домой дорогою северной железною.

Всё, что имел, потеряно,

но возвращаться мне пора.

Знать бы, к какому берегу

лодку мою прибьют ветра.

Встречусь ли у порога

я с той, что была невестою?

Еду домой дорогою северной железною.

Yarenga dorp

(tekst door V. Petrov (Volzhsky))

Een dunne pieptoon

als een scherp scheermes in het hart,

- Wil je een kopje thee?

- Dank je, nog niet.

-

Een strikt blauw uniform zal een teder karakter niet verbergen.

Ik ga naar huis via de noordelijke spoorlijn.

Genoeg tijd om na te denken

en of er een taigamuur in de buurt is.

Jaren in het hoge noorden -

Komi, Yarenga-dorp.

Ik stapte op tijd uit en met een nuchter hoofd

Ik ga naar huis via de noordelijke spoorlijn.

Alles wat ik had is verloren

maar het is tijd voor mij om terug te gaan.

Om te weten welke kust

mijn boot zal worden geslagen door de wind.

Zal ik elkaar ontmoeten op de drempel?

ben ik bij degene die de bruid was?

Ik ga naar huis via de noordelijke spoorlijn.