Москва-Петушки - Игорь Куприянов

Ты, когда садишься в поезд поскорей снимай очки

Этот поезд едет — едет из Москвы да в Петушки

Он везет туда народ, из Москвы наоборот

Только Веня к фее едет, и портвейн подпольно пьет

В чемоданчике гостинцы — леденцы, десерт, вино

Только вот проблема Веня, он не спал давным-давно

И плывет он по волнам, по волнам плывет Агдам

И не знает, что несется в неизбежность поезд сам

Я не знаю, ты не знаешь, что на станции нас ждет

Только точно надо ехать, а потом как повезет

Я не знаю, ты не знаешь, только разве угадаешь

Не поедешь, не поймешь, потеряешь, иль найдешь

Времена застойных песен и колбасных поездов

Был вагон бездонно тесен, как из самых страшных снов

Он наверно не жалеет, что переступил порог

Едет тот электропоезд, словно затяжной прыжок

Я не знаю, ты не знаешь, что на станции нас ждет

Только точно надо ехать, а потом как повезет

Я не знаю, ты не знаешь, только разве угадаешь

Не поедешь, не поймешь, потеряешь, иль найдешь

Темнота накрыла поезд и в глазах темным-темно

И не видит больше Веня тех попутчиков давно

Скоро будет остановка, скоро надо выходить

И пора уже решиться, быть тому или не быть

Я не знаю, ты не знаешь, что на станции нас ждет

Только точно надо ехать, а потом как повезет

Я не знаю, ты не знаешь, только разве угадаешь

Не поедешь, не поймешь, потеряешь, иль найдешь

Jij, als je in de trein stapt, zet snel je bril af

Deze trein gaat - van Moskou naar Petushki

Hij brengt mensen daarheen, vice versa vanuit Moskou

Alleen Venya gaat naar de fee, en ondergronds drinkt portwijn

Geschenken in een koffer - lolly's, dessert, wijn

Alleen hier is Venya's probleem, hij heeft lang niet geslapen

En hij drijft op de golven, Agdam drijft op de golven

En weet niet dat de trein zelf onvermijdelijk op hol slaat

Ik weet het niet, je weet niet wat ons te wachten staat op het station

Je moet gewoon gaan, en wat een geluk dan

Ik weet het niet, je weet het niet, maar kun je raden?

Je zult niet gaan, je zult het niet begrijpen, je zult verliezen of je zult vinden

Tijden van stilstaande liedjes en worsttreinen

De auto was bodemloos krap, als uit de ergste dromen

Hij heeft er waarschijnlijk geen spijt van dat hij over de drempel is gestapt

Die elektrische trein rijdt als een lange sprong

Ik weet het niet, je weet niet wat ons te wachten staat op het station

Je moet gewoon gaan, en wat een geluk dan

Ik weet het niet, je weet het niet, maar kun je raden?

Je zult niet gaan, je zult het niet begrijpen, je zult verliezen of je zult vinden

Duisternis bedekte de trein en in de ogen van donker, donker

En Venya ziet die medereizigers al lang niet meer

Binnenkort is er een stop, binnenkort moeten we vertrekken

En het is tijd om te beslissen of te zijn of niet te zijn

Ik weet het niet, je weet niet wat ons te wachten staat op het station

Je moet gewoon gaan, en wat een geluk dan

Ik weet het niet, je weet het niet, maar kun je raden?

Je zult niet gaan, je zult het niet begrijpen, je zult verliezen of je zult vinden