Хочу - Игорь Григорьев

Неохота мне оставаться здесь —

От напрасных слов сердце мается.

На семи ветрах в край семи чудес

Отлечу.

Пусть сердце покается.

Сердце чистое — не понять его —

Всем ветрам назло успокоится.

Не признав любви друга своего,

На восьмое чудо настроится.

Я хочу, чтоб меня увезли на трамвае.

Я хочу, чтоб меня от себя своровали.

Я хочу, чтоб цветы с потолка опадали,

Задевали меня,

Пахли и задевали.

Я хочу, чтоб меня без конца баловали.

Я хочу, чтоб по мне чем-нибудь рисовали.

Я хочу, чтоб во мне что-нибудь отыскали,

Целовали туда,

Брали и целовали.

Я хочу, чтобы мне подарили Гаваи.

Я хочу, чтоб мне радость в еду подливали,

Я хочу, чтоб по мне каждый день тосковали.

Волновали, как раньше,

Тогда волновали.

Я хочу, чтоб меня, как стихи, сочиняли.

Я хочу, чтоб меня с первых нот отличали.

Я хочу, чтоб меня, как тогда, согревали,

Согревали, где больно,

Туда согревали.

Ik heb geen zin om hier te blijven

Van ijdele woorden zwoegt het hart.

Op zeven winden naar het land van zeven wonderen

Ik zal wegvliegen.

Laat het hart zich bekeren.

Zuiver hart - begrijp het niet -

Alle wind zal desondanks gaan liggen.

De liefde van zijn vriend niet herkennend,

Stem af op het achtste wonder.

Ik wil met de tram worden afgevoerd.

Ik wil van mezelf gestolen worden.

Ik wil dat bloemen van het plafond vallen

Ze hebben me pijn gedaan

Ze roken en deden pijn.

Ik wil eindeloos verwend worden.

Ik wil met iets beschilderd worden.

Ik wil dat er iets in mij gevonden wordt,

daar gekust

Ze namen en kusten.

Ik wil Hawaii krijgen.

Ik wil dat vreugde in mijn eten wordt gegoten,

Ik wil elke dag gemist worden.

Bezorgd als voorheen

Toen maakten ze zich zorgen.

Ik wil gecomponeerd zijn als poëzie.

Ik wil onderscheiden worden van de eerste noten.

Ik wil opgewarmd worden, zoals toen,

Opgewarmd waar het pijn doet

Ze warmden zich daar op.