Du gamla, Du fria - Ida Redig

Du gamla, Du fria,

Du fjallhoga nord

Du tysta, Du gladjerika skona!

Jag halsar Dig,

Vanaste land uppa jord,

Dina angder grona.

:/

Du tronar pa minnen

Fran fornstora dar,

Da arat Ditt namn

Flog over jorden.

Jag vet att Du ar och

Du blir vad du var.

Jag vill do i Norden.

:/

Jag stads vill dig tjana

Mitt alskade land,

Din trohet till doden

Vill jag svara.

Din ratt, skall jag varna,

Med hag och med hand,

Bragderika bara.

:/

Med Gud skall jag kampa,

For hem och for hard,

For Sverige,

Den kara fosterjorden.

Jag byter Dig ej,

Mot allt i en varld

:/ Nej, jag vill leva

Jag vill do i Norden.

:/

Jij oude jij vrij,

Jij berg hoog in het noorden

Jij stille, jij blije schoen!

ik nek je,

Meest voorkomende land op aarde,

Dina anger grona.

: /

Je regeert in het geheugen

Van oudsher,

Da arat Jouw naam

Over de grond gevlogen.

Ik weet dat je bent en

Je wordt wat je was.

Ik wil doen in de Nordics.

: /

Ik wil je van dienst zijn in de stad

Mijn geliefde land,

Uw trouw tot de dood

Ik wil antwoorden.

Je stuur, ik waarschuw je,

Met weiland en met de hand,

Alleen Bragderika.

: /

Ik zal vechten met God,

Te thuis en te moeilijk,

voor Zweden,

De lieve moeder aarde.

Ik zal je niet veranderen,

Tegen alles in een wereld

: / Nee, ik wil leven

Ik wil doen in de Nordics.

: /