Dos Almas - Ibrahim Ferrer

Dos almas que en el mundo

había unido Dios

dos almas que se amaban

eso éramos tú y yo Por la sangrante herida

de nuestro inmenso amor

nos dábamos la vida

como jamás se vio

Un día en el camino que cruzaban nuestras almas

surgió una sombra de odio que nos apartó a los dos

y desde aquel instante mejor fuera morir

ni cerca ni distante podemos ya vivir.

Twee zielen die in de wereld zijn

God had verenigd

twee zielen die van elkaar hielden

dat waren jij en ik voor de bloedende wond

van onze immense liefde

we gaven onszelf het leven

zoals nooit gezien

Op een dag op de weg kruisten onze zielen

een schaduw van haat rees op die ons beiden scheidde

en vanaf dat moment was het beter om te sterven

Noch dichtbij noch ver kunnen we meer leven.