Атлантида - I-laska

Атлантида

Не могу отказаться от счастья быть снова

Растерзан твоими руками,

Но не слышат твой запах деревья у дома —

Сбита с толку чужими следами.

Джа, её путь ко мне укажи!

Я в этой комнате стал сам себе фетиш,

И песнопений не слышно, гудение лишь,

И это не от нехватки флюидов,

Хотя их тоже немало излито.

Мне хватит сил одному, чтобы петь на толпу,

Но не хватает твоих отпечатков на лбу.

Ты не утонешь, моя Атлантида,

Ты лишь на время исчезла из вида,

Ты не утонешь, моя Атлантида,

Ты просто временно скрылась из вида.

От возбуждающих мыслей окно запотело

И муха забилась в экстазе,

А мне бы только сейчас лицезреть твоё тело,

Это заключено в одной фразе:

Джа, ей путь ко мне укажи!

Я в этой комнате стал сам себе фетиш,

И песнопений не слышно, гудение лишь,

И это не от нехватки флюидов,

Хотя их тоже немало излито.

Мне хватит сил одному, чтобы петь на толпу,

Но не хватает твоих отпечатков на лбу.

Ты не утонешь, моя Атлантида,

Ты лишь на время исчезла из вида,

Ты не утонешь, моя Атлантида,

Ты просто временно скрылась из вида.

Atlantis

Ik kan het geluk niet weigeren om weer te zijn

Verscheurd door je handen

Maar de bomen bij het huis horen je geur niet -

Verward door de voetafdrukken van iemand anders.

Ja, wijs haar de weg naar mij!

Ik werd mijn eigen fetisj in deze kamer,

En er wordt geen gezang gehoord, alleen gezoem,

En dit komt niet door een gebrek aan vocht,

Al worden er ook veel uitgegoten.

Ik heb genoeg kracht alleen om te zingen voor de menigte,

Maar je vingerafdrukken op je voorhoofd ontbreken.

Je zult niet verdrinken, mijn Atlantis,

Je verdween even uit het zicht,

Je zult niet verdrinken, mijn Atlantis,

Je bent gewoon tijdelijk uit beeld verdwenen.

Van spannende gedachten beslagen ruit

En de vlieg fladderde in extase,

En ik zou nu pas over je lichaam nadenken,

Het is verpakt in één zin:

Ja, wijs haar de weg naar mij!

Ik werd mijn eigen fetisj in deze kamer,

En er wordt geen gezang gehoord, alleen gezoem,

En dit komt niet door een gebrek aan vocht,

Al worden er ook veel uitgegoten.

Ik heb genoeg kracht alleen om te zingen voor de menigte,

Maar je vingerafdrukken op je voorhoofd ontbreken.

Je zult niet verdrinken, mijn Atlantis,

Je verdween even uit het zicht,

Je zult niet verdrinken, mijn Atlantis,

Je bent gewoon tijdelijk uit beeld verdwenen.