The Dot - I Declare War

We are alone on this stage in a vast cosmic arena

Think of all the rivers of blood spilled by the generals and emperors

So that in glory and triumph they could become momentary masters of a dot

Think of the endless men fighting and dying for a God they’re not sure exists

War and famine at what price?

We tell ourselves what we’re doing is right

But we’re so fucking wrong

How frequent our misunderstandings

How eager we are to kill

Look back at the pale blue dot

And try to convince yourself God created the universe for a mote of dust

suspended in a sunbeam

We zijn alleen op dit podium in een enorme kosmische arena

Denk aan alle rivieren van bloed die vloeiden door de generaals en keizers

Zodat ze in glorie en triomf tijdelijke meesters van een punt kunnen worden

Denk aan de eindeloze mannen die vechten en sterven voor een God waarvan ze niet zeker weten dat hij bestaat

Oorlog en hongersnood tegen welke prijs?

We vertellen onszelf dat wat we doen goed is

Maar we hebben het zo verdomd mis

Hoe vaak onze misverstanden

Hoe graag willen we doden

Kijk terug naar de lichtblauwe stip

En probeer jezelf ervan te overtuigen dat God het universum heeft geschapen voor een stofje

geschorst in een zonnestraal