İnsanlar - İbrahim Tatlıses

İnsanlar, insanlar

Seveni yandırırlar insanı kandırırlar

Gülerler gülerler

Meleği andırırlar insanı kandırırlar

Elele dolaşırdık masallar anlatırdık

Acı tatlı her şeyı beraber paylaşırdık

şimdi ne oldu bize söyle neden ayrıldık

Suçum garip olmaksa, bunu biz yaratmadık

İnslanları anlamak insanları tanimak

Gerçek seveni bulmak, olunla mutlu olmak

Öylesine zor ki, öyle sine zor ki

İnsanlar, insanlar, insanlar

Ölmeyi tanrıya, yaşamayı sana

Ağlamayı kadere, gülmeyi sana

Sevmeyi kalbime, sevilmeyi sana sana borçluyum.

mensen, mensen

Ze verbranden de minnaar, ze bedriegen de persoon

ze lachen ze lachen

Ze lijken op engelen, ze bedriegen mensen

We liepen hand in hand en vertelden verhalen

Vroeger deelden we alles bitterzoet samen

wat is er nu gebeurd vertel ons waarom we uit elkaar zijn gegaan

Als het mijn schuld is, zijn we raar, we hebben het niet gemaakt

mensen begrijpen, mensen leren kennen

Een echte minnaar vinden, gelukkig zijn met jezelf

Zo moeilijk, zo moeilijk

Mensen, mensen, mensen

Aan God om te sterven, aan jou om te leven

Huilend tot het lot, lachend naar jou

Ik ben het aan mijn hart verplicht om lief te hebben, en aan jou om bemind te worden.