Aphelion - Hylian

If only the stars in the sky that night were not so bright.

If ours was not so far.

Only equipped with half the warning,

they press on with their interpretation of the cryptic calligraphy.

And their very existence as a species hinges on this victory.

Despite best intentions, their actions will be in vain.

(Do I lead these men to an early grave?) Will the struggle outlive us?

Do we destroy the deity for all mankind?

Flow like the water flee swiftly with silent grace.

(Before the longest wait for light)

Fear when his fists begin tightening,

rage strikes down like lightening.

(Ashes and flames)

The final passage they could not obtain.

If they voyage out to his domain,

they will all be slain;

effortlessly, mercilessly slain.

They search for new life in a place that only offers death.

They’ll never reach the shore.

Months and months pass out at sea, the men press on with the prophecy.

Flow like the water flee swiftly with silent grace.

(Before the longest wait for light)

Fear when his fists begin tightening,

rage strikes down like lightening.

(Ashes and flames)

Wait for the full moon with no stars.

With no stars.

Strongest the farthest from the sun.

From the sun.

The men arrived as Earth was at aphelion.

At the mercy of the sea

(God's have abandoned me)

amidst the violent storm

they’ll scream

(God's have abandoned me)

The God’s have abandoned me.

The God’s have abandoned us all

Flow like the water flee swiftly with silent grace.

(Before the longest wait for light)

Fear when his fists begin tightening,

rage strikes down like lightening.

(Ashes and flames)

Wait for the full moon with no stars.

With no stars.

Strongest the farthest from the sun.

From the sun.

Waren de sterren aan de hemel die nacht maar niet zo helder.

Als de onze niet zo ver was.

Slechts uitgerust met de helft van de waarschuwing,

ze gaan door met hun interpretatie van de cryptische kalligrafie.

En hun bestaan ​​als soort hangt af van deze overwinning.

Ondanks de beste bedoelingen zullen hun acties tevergeefs zijn.

(Leid ik deze mannen naar een vroeg graf?) Zal de strijd ons overleven?

Vernietigen we de godheid voor de hele mensheid?

Vloei als het water, vlucht snel met stille gratie.

(Voor het langste wachten op licht)

Vrees wanneer zijn vuisten zich beginnen aan te spannen,

woede slaat neer als bliksem.

(As en vlammen)

De laatste passage konden ze niet krijgen.

Als ze naar zijn domein reizen,

ze zullen allemaal worden gedood;

moeiteloos, genadeloos gedood.

Ze zoeken naar nieuw leven op een plek die alleen de dood biedt.

Ze zullen nooit de kust bereiken.

Maanden en maanden gaan voorbij op zee, de mannen gaan door met de profetie.

Vloei als het water, vlucht snel met stille gratie.

(Voor het langste wachten op licht)

Vrees wanneer zijn vuisten zich beginnen aan te spannen,

woede slaat neer als bliksem.

(As en vlammen)

Wacht op de volle maan zonder sterren.

Zonder sterren.

Het sterkst het verst van de zon.

Van de zon.

De mannen arriveerden terwijl de aarde bij aphelium was.

Overgeleverd aan de genade van de zee

(Goden hebben me in de steek gelaten)

te midden van de hevige storm

ze zullen schreeuwen

(Goden hebben me in de steek gelaten)

De Goden hebben me in de steek gelaten.

De Goden hebben ons allemaal in de steek gelaten

Vloei als het water, vlucht snel met stille gratie.

(Voor het langste wachten op licht)

Vrees wanneer zijn vuisten zich beginnen aan te spannen,

woede slaat neer als bliksem.

(As en vlammen)

Wacht op de volle maan zonder sterren.

Zonder sterren.

Het sterkst het verst van de zon.

Van de zon.