The Truth About Gina - Human Drama

Gina tries to understand

Why she holds so little in her hand

And how she can’t remember

What has passed through

A mirror finds wet Gina’s eyes

For reasons unidentified

And if you ask her why

She says, «I never cry»

But far behind

Her calm expression lies the truth

An image of a little girl

Flashes now in an older world

Before she was taught to need

And learned to want

You can ask but never understand

The pain as my innocence burns

She says «I was made a child

That is what I am»

But far beyond

Her pale white skin lies

The truth she denies

So not to face her battered innocence

Little memories carry her away

For every beginning there must be an ending

So to the child she returns

Gina probeert het te begrijpen

Waarom ze zo weinig in haar hand houdt

En hoe ze het zich niet kan herinneren

Wat is er doorgekomen

Een spiegel vindt natte Gina's ogen

Om onbekende redenen

En als je haar vraagt ​​waarom?

Ze zegt: "Ik huil nooit"

Maar ver achter

Haar kalme uitdrukking is de waarheid

Een afbeelding van een klein meisje

Knippert nu in een oudere wereld

Voordat haar werd geleerd om te hebben

En leerde te willen

Je kunt het vragen, maar het nooit begrijpen

De pijn terwijl mijn onschuld brandt

Ze zegt: "Ik ben een kind gemaakt"

Dat is wat ik ben»

Maar ver daarbuiten

Haar bleke witte huid liegt

De waarheid die ze ontkent

Dus om haar gehavende onschuld niet onder ogen te zien

Kleine herinneringen dragen haar weg

Voor elk begin moet er een einde zijn

Dus aan het kind dat ze teruggeeft