Can't Cry Hard Enough - Human Drama

I’m gonna live my life,

Like every days' the last,

Without a simple goodbye,

It all goes by so fast.

And now that you’re gone,

I Can’t cry hard enough,

No, I can’t cry Hard enough,

I Can’t cry.

Gonna open my eyes,

And see for the first time,

I’ve let go of you like,

A child letting go of his kite.

There it goes, up in the sky,

There it goes, beyond the clouds,

For no reason why,

I can’t cry Hard enough,

No, I can’t cry Hard enough,

I can’t cry.

Gonna look back in vain,

See you standing there,

But all that being there,

It’s like an empty chair,

And now that you’re gone,

I can’t cry Hard enough,

No, I can’t cry Hard enough,

I can’t cry Hard enough

I can’t cry.

Ik ga mijn leven leven,

Zoals elke dag de laatste,

Zonder een eenvoudig afscheid,

Het gaat allemaal zo snel voorbij.

En nu je weg bent,

Ik kan niet hard genoeg huilen,

Nee, ik kan niet hard genoeg huilen,

Ik kan niet huilen.

Ik ga mijn ogen openen,

En zie voor het eerst

Ik heb je losgelaten zoals,

Een kind dat zijn vlieger loslaat.

Daar gaat het, in de lucht,

Daar gaat het, voorbij de wolken,

Zonder reden,

Ik kan niet hard genoeg huilen,

Nee, ik kan niet hard genoeg huilen,

Ik kan niet huilen.

Ik ga tevergeefs terugkijken,

Zie je daar staan,

Maar al dat er zijn,

Het is als een lege stoel,

En nu je weg bent,

Ik kan niet hard genoeg huilen,

Nee, ik kan niet hard genoeg huilen,

Ik kan niet hard genoeg huilen

Ik kan niet huilen.