Viimeinen nuotiolaulu - Huge L

Tarttuu paukkupakkanen, niin kylmää se

Jätin äidinkielen kiinni lamppupylvääseen

Oon ku rauta;

en suostu ruostuu

Kippaan laidan yli, saunatippa tuoksuu

Juossu ilman teitä, teitä eikä heitä ollu (heitä ollu)

Kaivan haudan yksin, peitän montun

Hautaan aarteen, meitä varten tarten

Et tartut varteen, vast arkus vartut arkeen

Halkee padot, valkeet matot likaantuu, kastuu

Köyhän silmien edes rikkaat niihin liukastuu

Vippaa mulle uus vitonen

Puhun tyhjälle kipolle, rikon ne Seteleitä, ei ne heitä olan yli

Itkumuuril mun moraali poraa hyvin

Ja jos sodas joku toisen siel sit tappaa

Miks ei poliisi tappajii kii nappaa

Kidnappaa mun lapsuuden

Vaadin lunnaita, kaikki kirjailijat Markku Kunnaita

Nää on nyt mun maita sun paikal, purukumi paikal kurvaillaa survival

Mä mietin missä seisoisin, mietin satees et miettii minne ne join

Sun hartioita painelin, puhun tyynesti ku vanhoja kaivelin

Maanantai maanikko, muun maan muusikko

Maailma aavikko, muual on kuusikko

Vikan puun poltan nuotiolauluna

Voit pitää mun naamaa sun naamatauluna

Puun halaaja, puun alla majava

Kapsahtaa kataja, rullatuolis vanaja

Luonnostele hiilijalanjäljel

Lähen metelil mut hiivin takas tänne

Ihmiset itsestään typerii, pistetään samaan ryhmään, itsesäälis rypevii

Liimaan patjaan mun kylen kii, nään unta työpaikast mis ei oo ylempii

Mä tahon tahon tahon…

Raudast uuden taon taon taon…

Rakennan halost talon katon

Katon maisemaa halogeenivalol

Grijpt een knal, zo koud dat het

Ik liet mijn moedertaal in de lantaarnpaal steken

Oon ku ijzer;

Ik weiger te roesten

Ik vouw over de rand, de saunadruppel ruikt

Ren zonder jou, jij en zij waren niet (ze waren)

Ik graaf het graf alleen, ik bedek de mont

Een schat in het graf, voor ons

Je pakt de arm niet, totdat de kist groeit in het dagelijks leven

Scheuren in dammen, witte tapijten worden vies, worden nat

De ogen van de armen, zelfs de rijken, glippen erin

Geef me een nieuwe viton

Ik heb het over lege pijn, ik breek die noten, ze zijn niet over mijn schouder

Mijn moreel boort goed

En als frisdrank iemand anders vermoordt

Waarom vermoordt de politie je niet?

Mijn jeugd ontvoerd

Ik eis losgeld, alle schrijvers Markku Kunnaita

Dit is nu het land van mijn land, de kauwgom van Survival

Ik vraag me af waar ik zou staan, ik vraag me af satees je denkt niet waar ze dronken

Zon drukte op mijn schouders, ik spreek rustig ku oude graver

Maandag manisch, muzikant uit een ander land

De wereld is woestijn, de rest is sparren

Ik verbrand het breukhout als een kampvuurlied

Je kunt mijn gezicht beschouwen als een zonnegezicht

Een boomliefhebber, een bever onder een boom

Kool jeneverbes, rolstoel Vanaja

Schets je ecologische voetafdruk

Ik ga van streek raken, maar ik kom hier terug

Mensen die zichzelf voor de gek houden, in dezelfde groep worden geïnjecteerd, rimpels van zelfmedelijden

Lijm op mijn matras mijn Kylen kii, ik droom van een baan die niet te hoog is

Ik wil dat doen…

Strijk nieuwe tao tao taon…

Ik ben een halost-huisdak aan het bouwen

Daklandschap met halogeenlicht