Luontoäiti - Huge L

Kumpi tuli ensin muna vai kana?

Hyvä vai paha?

Humala tai päiväraha?

Tuhat ja sata, ihmiset itsekeskeisii.

Mallikansioihin kuvataan napaa,

Sulavaa vahaa ku lusikas lupavaa kamaa,

Toiset muka vaan mukavaa leikkii vaik on tukalaa.

Mul on paljon humalaa, aamul herää

Kuivuneest verest, eikä kukaan tuo buranaa.

Jälkikäteen otetaan järki käteen.

Mennään nopeempaa, vaihda kengät, lennä koneen kaa.

On aika mennä molempaan suuntaan,

Kynnyksel dilemmaa oven kaa tuumaan.

Mä koskaan kerro tarinoit,

Kerron asioit mitä tajutaan vaan lapioil.

Kuha kaivettu, maat takas laitettu,

Siemenest taimi minkä varsi on taitettu.

Koiruuksii mieles kun kenneleis

Kirjotan huonoist kirjailijoist best-sellereit.

Maalaan maisemii ilman pensselei,

Otin Nipalt vyön nyt se käyttää henkseleit.

Äiti, sä kannoit mulle elämää.

Äitä sä annoit mulle elämää.

(x2)

Puhun totta vaik mä valehtelisin.

Jos valhetta valheeksi valehtelisin.

Voiko meillä olla oikoteitä kun

Metsäpolut täynnä vaan eksyneitä?

Asennoidu, aseet noidu,

Sen takii asioihin takerroidu.

Kun takiainen villavaattees,

Tekoverta kapiaisen virkavaattees.

Ja sotilaille vesipyssyt Saharaan,

Tulikastees ampuu kaikkee palavaa.

Ja turha itsemurhakin on kamala,

Kun pilailuaseest, pikkulakanas lukee;

hahhahhaa.

En mä oo vakava, sillon ku mä hymyilen

Mua ei näy kun mä seison jonku takana.

Kirkonristis sakarat Hitlerin,

Pappi manalas, uskovaiset pakanat.

Pakkaat korttei, aidat kortteleis,

Saranat ei aukee, sahataan porttei.¨

Kaikki haluu päästä, ei mul oo kiire.

Päämäärät säästän ennen ku asetun siihe.

Ja pakko välil tunnistaa,

Ku vanhat frendit alkaa muistuttaa ohikulkijaa.

Ei tää oo melankoolist,

Tää on vaan suomalaiseen mentaliteettiin verrannolist.

Äiti, sä kannoit mulle elämää.

Äitä sä annoit mulle elämää.

(x2)

Wat was er eerst het ei of de kip?

Goed of slecht?

Hop of een dagvergoeding?

Duizendhonderd, mensen egocentrisch.

De sjabloonmappen beschrijven de hub,

Smeltende waslepel vol veelbelovend spul,

Anderen worden verondersteld te zijn, maar spelen aardig, zelfs als ze in de problemen zitten.

Ik heb veel hop, ik word 's ochtends wakker

Van opgedroogd bloed, en niemand brengt burana.

Achteraf wordt gezond verstand gebruikt.

Laten we sneller gaan, je schoenen verwisselen, het vliegtuig besturen.

Het is tijd om beide kanten op te gaan,

Op de drempel van het dilemma stroomt de deur binnen.

Ik vertel nooit verhalen,

Ik zal je vertellen wat je beseft, behalve schoppen.

Snoek gegraven, landt terug gezet,

De zaailing van een zaailing waarvan de stengel is gevouwen.

Ik voel me net een kennel

Ik schrijf de bestsellers van slechte schrijvers.

Schilder het landschap zonder penseel,

Ik nam de Nipalt-riem nu hij bretels gebruikt.

Mam, je hebt me leven gebracht.

Moeder, je hebt me het leven gegeven.

(x2)

Ik vertel de waarheid, ik lieg.

Als ik loog om te liegen, zou ik liegen.

Kunnen we snelkoppelingen hebben wanneer?

Bospaden vol maar verloren?

Positioneer jezelf, geweren heks,

Daardoor loop je vast.

Wanneer kliswollen kleding,

Kunstbloed in het uniform van de kapitein.

En de wateren van de Sahara voor de soldaten;

De vuurdoop vuurt alles aan wat brandt.

En onnodige zelfmoord is verschrikkelijk,

Uit de spot leest de kleine kip;

hahahaha.

Ik ben niet serieus als ik lach

Ik kan niet zien wanneer ik achter iemand sta.

De kruisiging van Hitler,

Priester manala's, gelovige heidenen.

Je pakt kaarten, hekken blokkeert,

De scharnieren gaan niet open, de poorten zijn gezaagd.¨

Iedereen wil naar binnen, ik heb geen haast.

Ik bewaar mijn doelen voordat ik ze instel.

En soms moet ik erkennen

De oude Frend begint op een voorbijganger te lijken.

Niet deze melancholie,

Dit is slechts een lijst die vergelijkbaar is met de Finse mentaliteit.

Mam, je hebt me leven gebracht.

Moeder, je hebt me het leven gegeven.

(x2)