Existence - Hot Cross

Rocket’s red glare sets in hues that pushes the fatal shot ever-closer to a

broken tune.

Wasting my time and thrown face-first into a bloody trail

Left by gods and habits started

While misery dreads the broken-hearted

Behind fragile hours, one more untimely existence.

Self destruct before daylight, wake up dead from spite.

My head’s too tired to change what can’t be,

Too forgetful to feel what was once seen.

I never forgave your silence

Sometimes we fail to need and tripping past grief is easier than making myself

bleed.

Show me how to feel for you.

De rode schittering van Rocket krijgt tinten die het fatale schot steeds dichterbij brengen

gebroken melodie.

Mijn tijd verspillen en met mijn gezicht naar een bloederig spoor gegooid

Verlaten door goden en gewoonten begonnen

Terwijl ellende de gebrokenen van hart vreest

Achter breekbare uren, nog een ontijdig bestaan.

Zelfvernietiging voor het daglicht, wakker worden van wrok.

Mijn hoofd is te moe om te veranderen wat niet kan zijn,

Te vergeetachtig om te voelen wat ooit werd gezien.

Ik heb je stilte nooit vergeven

Soms hebben we het niet nodig en is het gemakkelijker om over verdriet te struikelen dan mezelf te maken

bloeden.

Laat me zien wat ik voor je kan voelen.