Run Away - Horsemen, Tor Dybdahl

I remember you well in an Amsterdam hotel

dressed in white for suicide

we had a thing going on

from the gutter of mind

in the red lights of Amsterdam

making love in a big brass bed

with poppies around our heads

traveling in forbidden land

and whatever it was

a taste so bitter and sweet

we just couldn’t leave at all

over the hill and far away

run away

yeah I remember so well we thought time stood still

and we could stay forever and a day

with plenty of supplies

self-betrayal and lies

Morpheus led the way

girl, get your ass out of that big brass bed

our departure’s closing in

people like us, in a place like this

are bound to go straight to hell

over the hill and far away

run away

Ik herinner me je nog goed in een hotel in Amsterdam

in het wit gekleed voor zelfmoord

we hadden iets aan de hand

uit de goot van de geest

in de rode lichten van Amsterdam

vrijen in een groot koperen bed

met klaprozen om ons hoofd

reizen in verboden land

en wat het ook was

een smaak zo bitter en zoet

we konden gewoon helemaal niet weg

over de heuvel en ver weg

ren weg

ja ik weet het nog zo goed dat we dachten dat de tijd stil stond

en we zouden voor altijd en een dag kunnen blijven

met veel benodigdheden

zelfverraad en leugens

Morpheus leidde de weg

meid, kom uit dat grote koperen bed

ons vertrek nadert

mensen zoals wij, op een plek als deze

zijn gebonden om rechtstreeks naar de hel te gaan

over de heuvel en ver weg

ren weg