Treasure Train - HORSE the Band

Hang on, hang on, hang on!

Hang on, hang on, hang on!

Hang on, hang on, hang on!

Hang on, hang on.

I took steps in this mission

To take the tumultuous ride.

It’s all right,

I’m the physician,

This medicine will keep me alive.

I wouldn’t feel, I wouldn’t look,

And I would rarely care,

But there’s a small window at the end of this train.

I hear something out there.

I didn’t know and I wouldn’t try,

I didn’t have the need.

The sound from the windows is becoming much clearer,

That windows a mirror.

I see myself,

I’m not alone on this train of jewels and gold.

Passengers and passer-by,

Strange sparkles in their eyes.

Then black stars start boiling from my mouth,

I want to die.

I fall on my knees I clutch my face,

Then glow and come alive.

There’s lightning in my hair,

Thunder in my ears.

I go so far my head explodes,

I’m almost half way there.

Lightning in the sky,

Thunder of the train.

Diving into a bottomless rift,

Falling like rain.

Lightning in the sky,

Thunder in my room.

There’s no flavor to memories

And memories are moment’s doom.

Hang on, hang on, hang on!

Hang on, hang on, hang on!

Hang on, hang on, hang on!

Hang on, hang on.

Onto the treasure train,

Valleys of sorrow and peaks of joy,

Across an empty plain.

The treasure, the treasure.

On the treasure train,

On the treasure train,

On the treasure train,

We will never be the same.

On the treasure train,

On the treasure train,

On the treasure train,

I go so far my head explodes,

On the treasure train

Hou vol, hou vol, hou vol!

Hou vol, hou vol, hou vol!

Hou vol, hou vol, hou vol!

Hou vol, hou vol.

Ik heb stappen gezet in deze missie

Om de tumultueuze rit te maken.

Het is goed,

ik ben de dokter,

Dit medicijn houdt me in leven.

Ik zou niet voelen, ik zou niet kijken,

En het zou me zelden schelen,

Maar er is een klein raam aan het einde van deze trein.

Ik hoor daarbuiten iets.

Ik wist het niet en ik zou het niet proberen,

Ik had de behoefte niet.

Het geluid uit de ramen wordt veel helderder,

Die ramen een spiegel.

Ik zie mezelf,

Ik ben niet de enige in deze trein van juwelen en goud.

Passagiers en passanten,

Vreemde sprankeling in hun ogen.

Dan beginnen zwarte sterren uit mijn mond te koken,

Ik wil sterven.

Ik val op mijn knieën, ik klem mijn gezicht vast,

Dan gloeien en tot leven komen.

Er is bliksem in mijn haar,

Donder in mijn oren.

Ik ga zo ver dat mijn hoofd ontploft,

Ik ben bijna op de helft.

Bliksem in de lucht,

Donder van de trein.

Duiken in een bodemloze kloof,

Vallen als regen.

Bliksem in de lucht,

Donder in mijn kamer.

Herinneringen hebben geen smaak

En herinneringen zijn de ondergang van het moment.

Hou vol, hou vol, hou vol!

Hou vol, hou vol, hou vol!

Hou vol, hou vol, hou vol!

Hou vol, hou vol.

Op de schattrein,

Valleien van verdriet en pieken van vreugde,

Over een lege vlakte.

De schat, de schat.

Op de schattrein

Op de schattrein

Op de schattrein

We zullen nooit meer hetzelfde zijn.

Op de schattrein

Op de schattrein

Op de schattrein

Ik ga zo ver dat mijn hoofd ontploft,

Op de schattrein