Heaven's No Place - Horse Feathers

He has no time loneliness is a stinger in his mind

A mind with two hearts, each with two parts, all of which ache for a wife

He bears it in his chest heaven’s no place for a lonely man to rest

With no children abreast, no peace to taste, happiness has no face

A bow with Methodist plans that fail him by day, became the father of the man

Who lives with no light, hid by the night, poisoned by hope with vacant eyes

He bears it in his chest heaven’s no place for a lonely man to rest

Dear lonely man, the reason you are stunned

You’re born to a town that always eats it’s young

And the more you love a lie it’s coming true

Your burning up your mind thinking it through

Take his name, Marie

Bear him a child and live quietly

The more she lives her life all alone

It’s burning up her mind to make a home

With these hearts so loud their beating’s heard

Like the wings of a trapped injured bird

The more we love a lie it’s coming true

It’s burning up our minds thinking it through

Dear lonely man, the reason you are stunned

You’re born to a town that always eats it’s young

With a pious patience please wait for that wife

By winter’s end you may come back to life

Hij heeft geen tijd eenzaamheid is een angel in zijn geest

Een geest met twee harten, elk met twee delen, die allemaal smachten naar een vrouw

Hij draagt ​​het op zijn borst, de hemel is geen plaats voor een eenzame man om te rusten

Zonder kinderen op de hoogte, geen rust om te proeven, geluk heeft geen gezicht

Een boog met Methodistenplannen die hem overdag niet lukken, werd de vader van de man

Wie leeft zonder licht, verborgen bij de nacht, vergiftigd door hoop met lege ogen?

Hij draagt ​​het op zijn borst, de hemel is geen plaats voor een eenzame man om te rusten

Beste eenzame man, de reden waarom je verbijsterd bent

Je bent geboren in een stad die altijd jong eet

En hoe meer je van een leugen houdt, deze komt uit

Je verbrandt je geest door erover na te denken

Neem zijn naam, Marie

Draag hem een ​​kind en leef rustig

Hoe meer ze haar leven helemaal alleen leeft

Het brandt haar geest om een ​​thuis te maken

Met deze harten zo luid dat hun kloppen wordt gehoord

Als de vleugels van een gewonde vogel in de val

Hoe meer we van een leugen houden, hoe meer we uitkomen

Het brandt onze geest door erover na te denken

Beste eenzame man, de reden waarom je verbijsterd bent

Je bent geboren in een stad die altijd jong eet

Met een vroom geduld wacht u alstublieft op die vrouw

Tegen het einde van de winter kom je misschien weer tot leven