Confession - Hord

Through me the way to mournful days

The ineluctable path to create

Redrawing the sequence, the outlines

To lead mankind beyond incompleteness

I’ve exceeded my expectations

I’ve extolled my determination

Refining the sentence, the whole page

I’ve lit the abyss of dark night and day

I read those words

The Ariadne’s thread

I weigh the whole relentless result

I turn the page

Red ink has been shed

Faded skins, vanishing shapes

Reopen life

With a binding untied

Old memories dressed in rags

Through me the everlasting pain

The unforgivable choices I’ve made

Pursuing stubbornly my instincts

To bring mankind beyond self-centeredness

I’ve exceeded my expectations

I’ve extolled my determination

Refining the sentence, the whole page

I’ve lit the abyss of dark night and day

I read those words

The Ariadne’s thread

I weigh the whole relentless result

I turn the page

Red ink has been shed

Faded skins, vanishing shapes

Reopen life

With a binding untied

Old memories dressed in rags

Through me the answers to the end

Here lies the ashes of our memories

Engraved on the heart of my sentences

I’ll read to sleep for all eternity

I’ve exceeded my expectations

… I’ve failed …

I’ve extolled my determination

… I’ve failed …

Refining the sentence, the whole page

I’ve lit the abyss of dark night and day

I read those words

The Ariadne’s thread

I weigh the whole relentless result

November the first

What a beautiful day to renounce

Abandon all hope

You who enter here

In the book of Eliot

Door mij de weg naar treurige dagen

Het onontkoombare pad om te creëren

Opnieuw tekenen van de reeks, de contouren

Om de mensheid voorbij onvolledigheid te leiden

Ik heb mijn verwachtingen overtroffen

Ik heb mijn vastberadenheid geprezen

De zin verfijnen, de hele pagina

Ik heb de afgrond van de donkere dag en nacht verlicht

Ik heb die woorden gelezen

De draad van Ariadne

Ik weeg het hele meedogenloze resultaat af

Ik sla de pagina om

Rode inkt is vergoten

Vervaagde huiden, verdwijnende vormen

heropen het leven

Met een binding ongebonden

Oude herinneringen in lompen gehuld

Door mij de eeuwige pijn

De onvergeeflijke keuzes die ik heb gemaakt

Koppig mijn instinct najagen

Om de mensheid voorbij egocentrisme te brengen

Ik heb mijn verwachtingen overtroffen

Ik heb mijn vastberadenheid geprezen

De zin verfijnen, de hele pagina

Ik heb de afgrond van de donkere dag en nacht verlicht

Ik heb die woorden gelezen

De draad van Ariadne

Ik weeg het hele meedogenloze resultaat af

Ik sla de pagina om

Rode inkt is vergoten

Vervaagde huiden, verdwijnende vormen

heropen het leven

Met een binding ongebonden

Oude herinneringen in lompen gehuld

Door mij de antwoorden tot het einde

Hier ligt de as van onze herinneringen

Gegraveerd in het hart van mijn zinnen

Ik zal tot in de eeuwigheid in slaap lezen

Ik heb mijn verwachtingen overtroffen

... ik heb gefaald ...

Ik heb mijn vastberadenheid geprezen

... ik heb gefaald ...

De zin verfijnen, de hele pagina

Ik heb de afgrond van de donkere dag en nacht verlicht

Ik heb die woorden gelezen

De draad van Ariadne

Ik weeg het hele meedogenloze resultaat af

de eerste november

Wat een mooie dag om afstand te doen

Laat alle hoop varen

Jij die hier binnenkomt

In het boek van Eliot