The Curse of Blackbeard Lavoie - Hoist the Colors

How I long for you now as the church steeple rings

In the square of the town where the orphans now sing

I’m far and away in a place so unknown

So cold and so grey, so far from my home

The boatman has come to collect his fair toll

In exchange to be free, I gave up my soul

The devil is calling, calling my name

Down to the place of the lost and insane

And we sing

Oh into the ground we go

God rest these weary souls

I am a nomad I drift with the breeze

I flow from the rivers down to the great sea

My heart is a vessel that takes me away

Away from the madness, away from this place

There once was a time where I longed for your shore

A taste of your lips I’d want nothing more

The devil is calling, calling my name

Down to the place of the lost and insane

And we sing

Oh into the ground we go

God rest these weary souls

Wat verlang ik nu naar je terwijl de kerktoren luidt

Op het plein van de stad waar de wezen nu zingen

Ik ben ver weg op een plek die zo onbekend is

Zo koud en zo grijs, zo ver van mijn huis

De schipper is gekomen om zijn tol te innen

In ruil om vrij te zijn, gaf ik mijn ziel op

De duivel roept, roept mijn naam

Naar de plaats van de verlorenen en krankzinnigen

En we zingen

Oh, we gaan de grond in

God rust deze vermoeide zielen

Ik ben een nomade, ik zweef met de wind

Ik stroom van de rivieren naar de grote zee

Mijn hart is een schip dat me meeneemt

Weg van de waanzin, weg van deze plek

Er was eens een tijd dat ik verlangde naar jouw kust

Een voorproefje van je lippen Ik wil niets liever

De duivel roept, roept mijn naam

Naar de plaats van de verlorenen en krankzinnigen

En we zingen

Oh, we gaan de grond in

God rust deze vermoeide zielen