Rain to the Sound of Panic - Himsa

Tune out the noise of swan songs

That savior the passing of scarlets

Red and black on chemical romance

Rush the danger in a silhouette

Carve away the image possession

Private portal to each unnamed

Radiant — suspicious irony drowned deep in territorial pissings

My eyes are fixed on the grace of innocence

Disdained hunger tastes the gift of fatal pleasure

Just a cynic in a downpour of sentimental

Shedding these vows to the flesh of

Sweat soaked monuments

That just fall apart

Joyless devotionals spreading truth through the lips of liars

Faith and its' lore twine to mark their sacrifice

Seizing answers through the echoes of conversation

Sewn shut to replace myself in harms way

Land slides of life times smother each perfect likeness

Those sterling makeovers dance their mystery to blend

Each repulse and flourish persuading with flawless savagery

That only the lonely can understand

Panic — let it rain on me

Each so irresistible and deadly

They are the muses of existence

Swelling outcry pricks the crest of moral judgement

Infection taunts the heat of appetite

Intoxicating her thin veil of elegance

Separates the distance to tranquility

But never lets you in

Such a sight for deserted eyes and they’ll never let you in

Demp het geluid van zwanenzang

Die redder het overlijden van scharlakens

Rood en zwart op chemische romantiek

Haast het gevaar in een silhouet

Snijd het beeldbezit weg

Privéportal voor elke naamloze

Stralend — verdachte ironie verdronk diep in territoriaal pissen

Mijn ogen zijn gericht op de genade van onschuld

Minachtende honger proeft het geschenk van fataal genot

Gewoon een cynicus in een stortbui van sentimenteel

Deze geloften afwerpen aan het vlees van

Met zweet doordrenkte monumenten

Dat valt gewoon uit elkaar

Vreugdeloze devotionals verspreiden de waarheid door de lippen van leugenaars

Geloof en zijn overleveringstouw om hun offer te markeren

Antwoorden grijpen door de echo's van het gesprek

Dichtgenaaid om mezelf te vervangen door een slechte manier

Landglijbanen van levenstijden verstikken elke perfecte gelijkenis

Die echte make-overs dansen hun mysterie om te mengen

Elke stoot af en bloeit overtuigend met onberispelijke wreedheid

Dat alleen de eenzamen kunnen begrijpen

Paniek — laat het op me regenen

Elk zo onweerstaanbaar en dodelijk

Het zijn de muzen van het bestaan

Zwellend geschreeuw prikt de top van moreel oordeel

Infectie bespot de hitte van de eetlust

Haar dunne sluier van elegantie bedwelmend

Scheidt de afstand tot rust

Maar laat je nooit binnen

Zo'n zicht voor verlaten ogen en ze laten je nooit binnen