Cherum - Himsa

Disengage — silence breaks the desperation

Loneliness fueled enclosed in solitude

Push the void buckle under its preciousness

The sting of dejection nestled in conformity

Called by name — enthralled or covetous

Mesmerized — it’s everything I am

Pick the poison — my thirst — her existence

Passiveness is the thorn in my side

Testing the limits perpetual motion entangles morality

Slicing at will fullness to leave on empty

Enticed by debauchery borrowed in to corrupt the lust

Of awe- defining nature — she leaves her mark on me

And it’s become the only thing that I trust

The last piece that will never ever leave

Daunted by false transition justifies complacency

When elation exploits the weakness of purity

Protect me from the break of revulsion

Against the glimmer of fates first light

Embrace the ache of aftermath

For I am more alone than I have ever been

I recoil — the dust has settled — cleared the way for deliverance

Bares the weight of hope and harmony

Bite the tongue to the voice of reason

Cut the throat to destiny

Let the cruel days pass with no serenity

Love will tear you apart

Ontkoppelen — stilte doorbreekt de wanhoop

Eenzaamheid aangewakkerd opgesloten in eenzaamheid

Duw de lege gesp onder zijn kostbaarheid

De angel van neerslachtigheid genesteld in conformiteit

Bij naam genoemd - geboeid of hebzuchtig

Gebiologeerd — het is alles wat ik ben

Kies het vergif — mijn dorst — haar bestaan

Passiviteit is de doorn in mijn zij

Het testen van de limieten perpetuum mobile verstrikt moraliteit

Naar believen snijden om leeg te laten

Verleid door losbandigheid geleend om de lust te bederven

Van ontzagwekkende aard - ze drukt haar stempel op mij

En het is het enige dat ik vertrouw

Het laatste stuk dat nooit meer weggaat

Afschrikken door valse overgang rechtvaardigt zelfgenoegzaamheid

Wanneer opgetogenheid misbruik maakt van de zwakte van zuiverheid

Bescherm me tegen de uitbarsting van afkeer

Tegen de glimp van het lot eerste licht

Omarm de pijn van de nasleep

Want ik ben meer alleen dan ik ooit ben geweest

Ik deins terug - het stof is neergedaald - maakte de weg vrij voor verlossing

Ontbloot het gewicht van hoop en harmonie

Bijt op de tong voor de stem van de rede

Snijd de keel door tot het lot

Laat de wrede dagen voorbijgaan zonder sereniteit

Liefde zal je verscheuren