The Human Abstract - Hieronymus Bosch

Pity would be no more

If we did not make somebody poor

And mercy no more could be If all were as happy as we And mutual fear brings peace

Till the selfish loves increase

Then cruelty knits the snare

And spreads his baits with care

He sits down with holy fears

And waters the ground with tears

Then humility takes its root

Underneath his foot

Soon spreads the dismal shade

Of mistery over his head

And the caterpillar and fly

Feed on the mistery

And it bears the fruit deceit

Ruddy and sweet to eat

And the raven his nest has made

In its thickest shade

The Gods of the earth and see

Sought into nature to find this tree

But their search was all in vain

There grows one in the human brain

Jammer zou niet meer zijn

Als we iemand niet arm maakten

En er zou geen genade meer kunnen zijn Als iedereen zo gelukkig was als wij En wederzijdse angst brengt vrede

Tot de egoïstische liefdes toenemen

Dan breit wreedheid de strik

En spreidt zijn aas met zorg uit

Hij gaat zitten met heilige angsten

En bevloeit de grond met tranen

Dan neemt nederigheid wortel

Onder zijn voet

Verspreidt spoedig de sombere schaduw

Van mysterie boven zijn hoofd

En de rups en vlieg

Voed je met het mysterie

En het draagt ​​de vrucht bedrog

Blozend en zoet om te eten

En de raaf die zijn nest heeft gemaakt

In de dikste schaduw

De goden van de aarde en zie

In de natuur gezocht om deze boom te vinden

Maar hun zoektocht was allemaal tevergeefs

Er groeit er een in het menselijk brein