Angel of Revolution - Hideous Divinity

Hail, oh dying race!

In the zoo, made of clay, highly favored

In the zoo, fear not the wind

Cast upon thee 'cause you’ve overshadowed time

Leave your rubbles on the earth

There’s no turning back to witness the fear

There’s no way or will

Teach me to forget my days, my dreams, my past

There’s no turning back to what you leave

Your rubbles on the earth!

Spreading my wings, the storm won’t let me fall

The distant cold illusion is spreading my wings

The great collapse, its aura

Feel the divine, burn your hands against lava

The storm won’t let me fall!

I’ve lived the dream, I’ve seen uniqueness

Contemplate, no dance will take me home

Distant thunders and a trembling hand

Eternal mystery revealed never to the lambs

I sink in the vortex of sand

Am I here for the departure of grace?

Revolution time is now, is the latter day for living dead:

The distance, the light, the cold of the illusion of

The eye will see, my wings as they disgust me

There is no hope!

No lesson learned, the medium is the disease

Rebuilding time

Far from redemption, futile will

Obscure by clouds

I’m lost

Gegroet, o stervende race!

In de dierentuin, gemaakt van klei, zeer geliefd

Wees in de dierentuin niet bang voor de wind

Werp op je omdat je de tijd hebt overschaduwd

Laat je puin op de aarde liggen

Er is geen weg terug om getuige te zijn van de angst

Er is geen manier of wil

Leer me mijn dagen, mijn dromen, mijn verleden te vergeten

Je kunt niet meer terug naar wat je achterlaat

Uw puin op de aarde!

Ik spreid mijn vleugels, de storm laat me niet vallen

De verre koude illusie spreidt mijn vleugels

De grote ineenstorting, zijn aura

Voel het goddelijke, verbrand je handen tegen lava

De storm laat me niet vallen!

Ik heb de droom geleefd, ik heb uniciteit gezien

Denk na, geen enkele dans brengt me naar huis

Verre donderslagen en een trillende hand

Eeuwig mysterie nooit onthuld aan de lammeren

Ik zinken in de draaikolk van zand

Ben ik hier voor het vertrek van genade?

Revolutietijd is nu, is de laatste dag voor levende doden:

De afstand, het licht, de kou van de illusie van

Het oog zal zien, mijn vleugels terwijl ze me walgen

Er is geen hoop!

Geen les geleerd, het medium is de ziekte

Herbouwtijd

Verre van verlossing, zinloze wil

Verduisterd door wolken

Ik ben verdwaald