Taedium Vitae - Heimdalls Wacht

Schallende Schreie hallen wider von Wänden eiskalt

Widerlicher Morast menschlicher Nichtigkeit

Alltag öffnet sich zur Unendlichkeit im erhöhten Blickwinkel der Ruhe

Ich steige aus

Taedium vitae

Taedium vitae

Ekel als dominierendes Gefühl

Würmer im Gewimmel trivialer Sorgen

Verschwendeter Funken der Ewigkeit

Welt als Wille, Welt als Vorstellung

Höheres Verständnis beendet das Streben

Leben öffnet sich zum Endpunkt im quietiven Gleichmut der Gewissheit

Ich steige aus

Taedium vitae

Taedium vitae

Nicht Schmerz, nicht Trauer

Nicht Wut, noch Hass

Nicht Mitleid, nicht Liebe

Der Ekel lässt mich euch verlassen

Luid geschreeuw echo van muren ijskoud

Walgelijk moeras van menselijk niets

Het dagelijkse leven opent zich tot in het oneindige in het verheven perspectief van rust

ik stap af

Taedium vitae

Taedium vitae

Walging als de dominante emotie

Wormen in een zwerm triviale zorgen

Verspilde vonk van de eeuwigheid

Wereld als wil, wereld als verbeelding

Hoger begrip beëindigt streven

Het leven opent zich naar het eindpunt in de stille gelijkmoedigheid van zekerheid

ik stap af

Taedium vitae

Taedium vitae

Geen pijn, geen verdriet

Geen woede, noch haat

Geen medelijden, geen liefde

Walging zorgt ervoor dat ik je verlaat