Niemals Mehr - Heimataerde

Spüre wo der Wind her weht

Streichelt über weites Land

Zu früh, es war viel zu früh

Geschlossen Augen, wenn er geht

Blind dem Fremden einst vertraut

Zu früh, es war viel zu früh

Ich schreie nicht mehr

Spüre die Vergangenheit

Aus der eigenen Einsamkeit

Die Geschichte wird ein Teil vom dir

All das was wir einst verloren

Aus tiefer Demut einst geboren

Die Geschichte wird ein Teil von dir

Weißt du, warum Zeit vergeht

Warum ist es irgendwann

Zu spät, irgendwann zu spät

Es erdrückt die Wirklichkeit

Schrecklichste Vergangenheit

Zu spät, es ist viel zu spät

Immer haben wir verloren

Für immer diesen Eid geschworen

Alles was wir waren kam aus dir

Niemals wird mehr Zeit vergehen

Ohne mich nach dem zu sehnen

Denn was in uns lebte war von dir

Ich schreie niemals mehr

Niemals mehr

Voel waar de wind vandaan komt

Streelt over wijd land

Te vroeg, het was veel te vroeg

Gesloten ogen als hij weggaat

Een keer blindelings bekend bij de vreemdeling

Te vroeg, het was veel te vroeg

Ik schreeuw niet meer

voel het verleden

Van je eigen eenzaamheid

Het verhaal wordt een deel van jou

Alles wat we ooit verloren hebben

Eens geboren uit diepe nederigheid

Het verhaal wordt een deel van jou

Weet je waarom de tijd vliegt

Waarom is het ooit?

Te laat, uiteindelijk te laat

Het verplettert de realiteit

Meest gruwelijke verleden

Te laat, het is veel te laat

We verloren altijd

Heb die eed voor altijd gezworen

Alles wat we waren kwam van jou

Meer tijd gaat nooit voorbij

Zonder ernaar te verlangen

Want wat in ons leefde was van jou

Ik zal nooit meer schreeuwen

Nooit meer