Papatya - Heijan, Mavzer

Ölümü gözlerim, gelir bi' gün bilirim

Düşüşlerinde resimlerinle duvarları süsledim

Gecenin bi' vakti kaleme dökülen mürekkeple

Maziyi karalayıp gülüşlerimi yad ederim

Nakış nakış dokudum gülüşlerini gittiğimi

Başkasına sinişlerini düşündükçe hafiflerim

Çıkarım bulutlara sonrasında yere düşerim

Bıraktığın enkazın altında seni mi bekledim?

Bırakın öfkeliyim, hatalarım boyumu geçti

Sırtımdan çıkan hançer bileklerimi keser mi?

Kör insana mavi deniz siyah olsa da güzeldi

Bi' kör hissetme çakrasıyla kahpeliğini sezer mi?

Sağır insana sayfalarca bağırsam duyar beni

Sonbaharı beklemeden papatyaları ezmedin mi?

Kesmedin mi afitapı kararttığın yetmedi mi?

Duygular dilsiz, düşünceler sağır gibi

Bırak git, dümeni çevir başka denizlere

Hüzünü alıp git, her ne varsa çek bırak ve ellerimde

Dumana boğ sevaplarım günahlarımı hafifletmez

Durma koş, yürürken adımlar kalbi tetiklemez

Köhne dünya bi' gün dönersin sen de tersine

Baki kalan mutluluk, ben ateşlerim peşpeşe

Ecel kalbi zorlayınca son bi' defa gülümse

Ben bi' Mecnun olamam ki hangi Leyla bakire?

Köhne dünya bi' gün dönersin sen de tersine

Baki kalan mutluluk, ben ateşlerim peşpeşe

Ecel kalbi zorlayınca son bi' defa gülümse

Ben bi' Mecnun olamam ki hangi Leyla bakire?

Ağır konuşmam, merak etme yüzün düşmesin

Dinlersin biliyorum, pişman olup gelme geri

Sağım solum belirsiz, sürekli dön derim

Aldırış etme bana, senden sonra delirdim

Dönüp bakma sakın bi' daha inanmam

İnandığım tek şey masalda kaldı, iyi adam

Özlemin en derinde beynimi zorlasa da

Tekrâr gelip sana bi' şey olmamış gibi bakamam

Senden ibaret değil hayat, seninle yaşayamam

Gidişlerin canımı yaktı usanmadan yazan adam

Gülüşlerinde can verirdi, farkına varmasan da

Bilendim bu yolda artık gülüşlerini umursamam

Ben Mecnun değilim, utandırma Leyla’yı

Bu yolda savrulan kaçıncı aptalız?

Uçamayan kuşların umutsuz bakışlarıyız

Derin denizlerde boğduralım duyguları

Köhne dünya bi' gün dönersin sen de tersine

Baki kalan mutluluk, ben ateşlerim peşpeşe

Ecel kalbi zorlayınca son bi' defa gülümse

Ben bi' Mecnun olamam ki hangi Leyla bakire?

Köhne dünya bi' gün dönersin sen de tersine

Baki kalan mutluluk, ben ateşlerim peşpeşe

Ecel kalbi zorlayınca son bi' defa gülümse

Ben bi' Mecnun olamam ki hangi Leyla bakire?

Ik zie de dood, op een dag zal ik het weten

In je herfst heb ik de muren versierd met je foto's

Met de inkt midden in de nacht in de pen gegoten

Ik krabbel het verleden en onthoud mijn glimlach

Ik heb je glimlach geborduurd dat ik weg ben

Ik voel me lichter als ik eraan denk dat ze iemand anders slaan

Ik ga naar de wolken en dan val ik op de grond

Heb ik op je gewacht onder het wrak dat je achterliet?

Laat me boos zijn, mijn fouten zijn boven mijn hoofd

Zal de dolk die uit mijn rug komt mijn polsen doorsnijden?

Voor de blinde man was de blauwe zee mooi, ook al was hij zwart

Voelt hij je teef met een blind gevoel chakra?

Als ik pagina's lang om een ​​dove schreeuw, zal hij me horen

Heb je de madeliefjes niet verpletterd zonder op de herfst te wachten?

Heb je het niet gesneden, was het niet genoeg dat je de afitap verduisterde?

Gevoelens zijn dom, gedachten zijn als doof

Laat los, draai het roer naar andere zeeën

Neem je verdriet en ga, laat wat je hebt achter en laat het in mijn handen

Mijn goede daden verlichten mijn zonden niet

Stop niet met rennen, loopstappen triggeren het hart niet

De oude wereld zal op een dag omdraaien en jij zult ondersteboven keren

Resterend geluk, ik vuur de een na de ander

Glimlach nog een laatste keer wanneer de dood het hart dwingt

Ik kan geen Mecnun zijn, welke Leyla is een maagd?

De oude wereld zal op een dag omdraaien en jij zult ondersteboven keren

Resterend geluk, ik vuur de een na de ander

Glimlach nog een laatste keer wanneer de dood het hart dwingt

Ik kan geen Mecnun zijn, welke Leyla is een maagd?

Ik spreek niet luid, maak je geen zorgen, laat je gezicht niet vallen

Ik weet dat je zult luisteren, heb er geen spijt van en kom niet terug

Mijn rechts en links zijn onzeker, ik zeg altijd terugkeren

Let niet op mij, ik werd gek na jou

Kijk niet achterom, ik zal het niet meer geloven

Het enige waar ik in geloofde was een sprookje, beste man

Ook al spant jouw verlangen mijn hersenen ten diepste in

Ik kan niet terugkomen en naar je kijken alsof er niets is gebeurd

Het leven draait niet alleen om jou, ik kan niet met je leven

Je vertrek deed me pijn, de man die onvermoeibaar schreef

Hij zou sterven in je glimlach, zelfs als je het niet besefte

Ik wist dat ik op deze weg niet meer om je glimlach geef

Ik ben Majnun niet, breng Leyla niet in verlegenheid

Hoeveel dwazen worden we op deze weg geslingerd?

Wij zijn de hopeloze blik van vliegende vogels

Laten we de gevoelens in de diepe zee verdrinken

De oude wereld zal op een dag omdraaien en jij zult ondersteboven keren

Resterend geluk, ik vuur de een na de ander

Glimlach nog een laatste keer wanneer de dood het hart dwingt

Ik kan geen Mecnun zijn, welke Leyla is een maagd?

De oude wereld zal op een dag omdraaien en jij zult ondersteboven keren

Resterend geluk, ik vuur de een na de ander

Glimlach nog een laatste keer wanneer de dood het hart dwingt

Ik kan geen Mecnun zijn, welke Leyla is een maagd?