Judith Heavenwood - Heavenwood

Waking so lost

In the cold and dark forest

I gazed upon the light

Shimmering in the horizon

Beyond the trees

I felt compeled

To walk into this light

Hidden beneath the bushes

I gasped as I saw

What was creating

This gloomy sight

A woman, so fragile

And perfect lines had she

So beauty and white

Was her pretty face

(She gazed upon my eyes

and called me next to her)

Without thinking I obeyed

Come, come to me Don’t be afraid

With such a voice

So pure and soft

I felt so weak

Listening to her

Naked before me Lying in the leaves so pure

She invited me to lay down

With her and touch her body

So warm and soft were her breasts

So hot was she within her legs

I sink my body within hers

I touched heaven and paradise

Her moan brought me such delight

As I never felt before

When the peak was reached

I rested beside her

So calm and happy were we That we felt asleep

When I finally woke up All alone and weary

I noticed I was in a clearing

outside the forest

(Then appeared a young girl

And she said to me:

Beware the ghost of lady Judith Heavenwood

Wandering in the forest of Heavenwood

Then I saw a scar wrapped in my hand

With the inscriptions J.H.)

Zo verloren wakker worden

In het koude en donkere bos

Ik staarde naar het licht

Glinsterend aan de horizon

Voorbij de bomen

Ik voelde me gedwongen

Om in dit licht te lopen

Verscholen onder de struiken

Ik hapte naar adem toen ik het zag

Wat was aan het creëren?

Deze sombere aanblik

Een vrouw, zo kwetsbaar

En perfecte lijnen had ze

Dus schoonheid en wit

Was haar mooie gezicht

(Ze keek naar mijn ogen

en belde me naast haar)

Zonder na te denken gehoorzaamde ik

Kom, kom naar me toe Wees niet bang

Met zo'n stem

Zo puur en zacht

Ik voelde me zo zwak

Naar haar luisteren

Naakt voor mij Liggend in de bladeren zo puur

Ze nodigde me uit om te gaan liggen

Met haar en raak haar lichaam aan

Zo warm en zacht waren haar borsten

Zo heet was ze in haar benen

Ik zink mijn lichaam in het hare

Ik heb de hemel en het paradijs aangeraakt

Haar gekreun bracht me zo'n genot

Zoals ik me nog nooit eerder heb gevoeld

Toen het hoogtepunt werd bereikt

Ik lag naast haar

Zo kalm en gelukkig waren we Dat we sliepen

Toen ik eindelijk wakker werd Helemaal alleen en moe

Ik merkte dat ik op een open plek was

buiten het bos

(Toen verscheen er een jong meisje

En ze zei tegen mij:

Pas op voor de geest van dame Judith Heavenwood

Dwalen in het bos van Heavenwood

Toen zag ik een litteken in mijn hand gewikkeld

Met de inscripties J.H.)