Iniquity - Havok

A covered sky where clouds disperse

Their fading bodies unveil a starlit sky

And as eons of infinity gaze upon me

My body ascends into orbit

I observe humility and inhumanity

On acres of dying life

Dried up lands split apart

Facing an inevitable end

As larvas grew we eroded

In constant evolve, in fear dissolve

I detest our entire existence

We embrace the calamity

Shears cut the words from an open mouth

That assent the coming storm

We omit the oblivious

And nurture the frenzy taking form

Tear through the veil

Free whats hiding

Disintegrate from flesh and ascend

Relent and then amend

A post human organism

Without the ability to think

Your I, Your instinct

A conscious corrosion

Define the boundaries of your mind

And transcend

Far from the misaligning

Burrowed larvas crawl

An overwhelming choking anathema

Contained in flesh embraced in fear

Sleep, wake up, feed, sleep

Close your eyes and sleep

A covered sky where clouds disperse

Their fading bodies unveal a starlit sky

And as eons of infinity gaze upon me

My body ascends into orbit

And I observe the humility

A covered sky where clouds disperse

Their fading bodies unveal a starlit sky

And as eons of infinity gaze upon me

My body ascends into orbit

And I observe the inhumanity

Your I, Your instinct

A conscious corrosion

We are drifting, drifting further away

Further away from what’s been so close

And as life comes to stop

We will know we’ve been wrong

Een overdekte lucht waar wolken zich verspreiden

Hun vervagende lichamen onthullen een sterrenhemel

En terwijl eonen van oneindigheid naar me staren

Mijn lichaam stijgt in een baan om de aarde

Ik observeer nederigheid en onmenselijkheid

Op hectares uitstervend leven

Opgedroogde landen uit elkaar gesplitst

Geconfronteerd met een onvermijdelijk einde

Naarmate de larven groeiden, erodeerden we

Voortdurend evolueren, in angst oplossen

Ik walg van ons hele bestaan

We omarmen de ramp

Scharen knippen de woorden uit een open mond

Dat instemmen met de komende storm

We laten het onwetende weg

En koester de razernij die vorm aanneemt

Scheur door de sluier

Gratis wat zich verbergt

Desintegreren van vlees en opstijgen

Opgeven en dan wijzigen

Een post-menselijk organisme

Zonder het vermogen om na te denken

Jouw ik, jouw instinct

Een bewuste corrosie

Bepaal de grenzen van je geest

en transcenderen

Ver van de verkeerde uitlijning

Ingegraven larven kruipen

Een overweldigende verstikkende gruwel

Vervat in vlees omarmd in angst

Slapen, wakker worden, voeden, slapen

Sluit je ogen en slaap

Een overdekte lucht waar wolken zich verspreiden

Hun vervagende lichamen onthullen een sterrenhemel

En terwijl eonen van oneindigheid naar me staren

Mijn lichaam stijgt in een baan om de aarde

En ik observeer de nederigheid

Een overdekte lucht waar wolken zich verspreiden

Hun vervagende lichamen onthullen een sterrenhemel

En terwijl eonen van oneindigheid naar me staren

Mijn lichaam stijgt in een baan om de aarde

En ik observeer de onmenselijkheid

Jouw ik, jouw instinct

Een bewuste corrosie

We drijven af, drijven verder weg

Verder weg van wat zo dichtbij was

En als het leven tot stilstand komt

We zullen weten dat we het bij het verkeerde eind hebben