Le Silence - Hante.

Tu aurais pu le dire autrement

Le regard dans le vague, les mains qui tremblent

Ca me fait sourire quand j’y pense

Au bout de ce chemin, l’inévitable qui s’avance

Il ne fait plus froid maintenant

Qu’il n’y a plus de mensonges, de peur au ventre

Ne reste que ce satané silence

Et ton corps qui s'éloigne, et mon coeur qui s'éteint lentement

Je had het anders kunnen zeggen

Starend in de ruimte, handen trillend

Ik moet lachen als ik eraan denk

Aan het einde van dit pad, het onvermijdelijke dat vordert

Het is nu niet koud

Dat er geen leugens meer zijn, angst in de buik

Alleen deze verdomde stilte blijft

En je lichaam glijdt weg en mijn hart vervaagt langzaam